គម្រោងក្រុងប៉េកាំង ដើម្បីធ្វើអោយខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ ជាជ័យជម្នះដ៏កម្រមួយលើមតិសាធារណជន
ហុងកុង៖ ក្រុងប៉េកាំងធ្លាប់ត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាទីក្រុងមានការបំពុលអាកាសខ្លាំងបំផុតមួយរបស់ពិភពលោក ពោពេញទៅដោយផ្សែងអ័ព្ទក្រាស់ៗ និងខ្យល់កខ្វក់ជាប្រចាំថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែកាលពីថ្ងៃពុធសប្ដាហ៍មុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងបរិស្ថានចិនអះអាងថា ផ្ទៃមេឃក្នុងក្រុងភាគច្រើនមានពណ៌ខៀវស្រងាត់ ដែលជាសញ្ញាមួយបង្ហាញថារដ្ឋធានីរបស់ចិន កំពុងឈានចូលយុគសម័យថ្មីនៃខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ។
លោករដ្ឋមន្រ្តី Huang Runqiu និយាយប្រាប់សារព័ត៌មានរដ្ឋ Global Times ស្របពេលដែលក្រុងនេះកត់ត្រាគុណភាពខ្យល់ប្រចាំខែល្អបំផុតតាំងពីឆ្នាំ ២០១៣មក ហើយលោកថា៖ «ក្រុងប៉េកាំងពណ៌ខៀវ បានក្លាយជាសភាពធម្មតាថ្មីរបស់យើងបន្តិចម្តងៗ»។ លោកបន្ថែមថា ទោះបីជាក្រុងចិនជាច្រើនឈរនៅលំដាប់ថ្នាក់ខ្ពស់លើគុណភាពខ្យល់អាក្រក់បំផុតរបស់ពិភពលោកក៏ដោយ វាក៏បង្ហាញពីភាពប្រសើរឡើងជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ជាក់ស្ដែងក្រុងប៉េកាំង បានកត់ត្រាការបំពុលបរិយាកាសត្រឹមតែ ១០ ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះកាលពីឆ្នាំមុន ធ្លាក់ចុះ ៨០ ភាគរយបើធៀបឆ្នាំ ២០១៥។
បម្លាស់ប្ដូរនៃគុណភាពខ្យល់ក្នុងក្រុង បង្ហាញពីភាពជោគជ័យនៃយុទ្ធនាការប្រឆាំងការបំពុលបរិស្ថានរបស់ប្រទេសចិន ដែលចាប់ផ្តើមឡើងក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ ជាឆ្នាំដែលក្រុងប៉េកាំងរងនូវកំហាប់ភាគល្អិត PM2.5 ក្នុងបរិយាកាសអាក្រក់បំផុត ដែលឈានដល់ ៩០០ មីក្រូក្រាមក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ ប្រហែល ៩០ ដងខ្ពស់ជាងកម្រិតប្រចាំថ្ងៃនៃការកំណត់របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក។
អ្នកជំនាញបរិស្ថានចិននិយាយថា ការបំពុលបរិស្ថាននៅទីក្រុងប៉េកាំង និងតំបន់ជិតខាង ភាគច្រើនបណ្តាលមកពីវត្តមានឧស្សាហកម្មធុនធ្ងន់ និងការប្រើប្រាស់ធ្យូងថ្មខ្ពស់។
អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ការបំពុលបរិយាកាសនៅក្នុងរដ្ឋធានីត្រូវបានគេហៅថាអ័ព្ទ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះដោយសារមានព័ត៌មានថ្មីស្តីពីផលប៉ះពាល់ដែលបង្កឡើងដោយគុណភាពខ្យល់មិនល្អ ប្រជាជនចិនលែងអត់ទ្រាំនឹងបញ្ហានេះទៀតហើយ។
លោក Daniel Gardner សាស្ត្រាចារ្យចូលនិវត្តន៍នៅមហាវិទ្យាល័យ Smith និងជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅ “ការបំពុលបរិស្ថាននៅប្រទេសចិន៖ អ្វីដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវដឹង” និយាយប្រាប់សារព័ត៌មាន CNN ថា៖ «វាមិនគ្រាន់តែធ្វើឱ្យមនុស្សក្នុងក្រុងប៉េកាំងក្អក ប៉ះពាល់ដល់ប្រជាជនប្រចាំថ្ងៃនោះទេ គឺវាជាអ្វីដែលអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត»។
លោកបន្ថែមថា៖ «បច្ចុប្បន្ននេះ នៅពេលដែលពួកគេក្អក វាគឺជាសញ្ញាមួយដែលបង្ហាញថា ពួកគេកំពុងទទួលយកភាគល្អិតដែលនាំឱ្យមានជំងឺ និងមរណភាព។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំគិតថាឥឡូវនេះមនុស្សចាប់ផ្តើមមើលឃើញពីគុណភាពខ្យល់ខុសគ្នាខ្លាំងនៅឆ្នាំ ២០១៣»។
កម្រិតភាគល្អិតនិចល PM2.5 មិនយូរប៉ុន្មាន បានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃវាក្យសព្ទប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះមនុស្សចាប់ផ្តើមរៀបចំជីវិតរបស់ខ្លួនជុំវិញកម្រិតនៃការបំពុលផ្សេងៗគ្នា។ ហើយនៅពេលដែលការយល់ដឹងជាសាធារណៈកើនឡើង ការតវ៉ាប្រឆាំងនឹងរោងចក្រធ្យូងថ្ម ក៏ចាប់ផ្តើមក្នុងទីក្រុងដូចជា Kunming និង Shenzhen ជាដើម។
លោក ស៊ី ជីនពីង (Xi Jinping) ដែលឡើងកាន់អំណាចជាប្រធានាធិបតីនៅខែមីនាឆ្នាំ ២០១៣ ពីរខែបន្ទាប់ពីក្រុងប៉េកាំងរងនូវបញ្ហាបរិយាកាសធ្ងន់ធ្ងរ បានយកឱកាសនេះដោយសន្យាថានឹងសម្អាតការបំពុលបរិស្ថាន ជាយុទ្ធសាស្ត្រមួយជួយឱ្យលោកទទួលបានការគាំទ្រពីសាធារណជន កែលម្អមុខមាត់អន្តរជាតិរបស់ចិន ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរបរទេស ជាដើម។
លោក Gardner និយាយថា៖ «វិបត្តិទីមួយដែលកើតឡើងសម្រាប់លោកគឺបញ្ហាខ្យល់កខ្វក់ ដោយមិនមែនគ្រាន់តែទីក្រុងប៉េកាំងនោះទេ គឺគ្រប់ក្រុងនៅភាគខាងជើងប្រទេសចិនទាំងអស់»។ លោកបន្តថា៖ «ឆ្នាំ ២០១៣ គឺជាចំណុចសំខាន់មួយដែលរដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្នកំពុងនិយាយដោយបើកចំហថា ចិនកំពុងចាកចេញពីគោលនយោបាយ “កំណើនសេដ្ឋកិច្ចដាច់ខាត” ហើយបន្តឆ្ពោះទៅទិសដៅថ្មីដែលមានភាពសុខដុមរវាងកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងការរក្សាបរិស្ថាន»។
តាំងពីឆ្នាំនោះ រដ្ឋាភិបាលបានវិនិយោគប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារទៅក្នុងផែនការសកម្មភាពបំពុលខ្យល់ជាតិ ដោយដាក់ចេញនូវបទបញ្ជាថ្មី បង្កើតស្ថានីយ៍ត្រួតពិនិត្យខ្យល់ទូទាំងប្រទេស ហើយចាប់ផ្តើមបិទរ៉ែធ្យូងថ្ម និងរោងចក្រធ្យូងថ្ម។ នៅឆ្នាំ ២០១៤ ប្រទេសចិនក៏បានប្រកាសពី «សង្រ្គាមជាតិប្រឆាំងនឹងការបំពុលបរិស្ថាន» និងបានណែនាំគោលការណ៍ស្តង់ដារនៃការបញ្ចេញឧស្ម័នទាបបំផុតសម្រាប់ម៉ាស៊ីនភ្លើងដើរដោយធ្យូងថ្ម។
យ៉ាងណាមិញ ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញការតវ៉ាលើសកម្មជនបរិស្ថានក៏កើតមានផងដែរ។ ខណៈដែលបក្សកុម្មុយនិស្តរបស់លោក ស៊ី រឹតបន្តឹងការគ្រប់គ្រងសង្គមស៊ីវិល និងរារាំងសកម្មភាពរបស់សកម្មជន ប៉ូលីសបានបិទការតវ៉ាផ្នែកបរិស្ថាននៅទីក្រុង Chengdu ក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ និងនៅទីក្រុង Wuhan ក្នុងឆ្នាំ ២០១៩។
ភាពយន្តឯកសារជាច្រើនអំពីបញ្ហាបរិស្ថានដូចជាកាកសំណល់ប្លាស្ទិកត្រូវបានហាមឃាត់។ ភាពយន្ត «ក្រោមដំបូលផ្ទះ» ដែលជាភាពយន្តឯកសារឆ្នាំ ២០១៥ រិះគន់ក្រុមហ៊ុន រដ្ឋមន្រ្តីពុករលួយ និងក្រសួងរដ្ឋាភិបាលចំពោះតួនាទីរបស់ពួកគេនៅក្នុងវិបត្តិគុណភាពខ្យល់ ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលបិទទាំងស្រុង ក្រោយបង្កឱ្យមានការជជែកវែកញែកគ្នាយ៉ាងខ្លាំងលើអ៊ីនធឺណិតក្នុងចំណោមប្រជាជនចិនជាង ២០០ លាននាក់ដែលបានមើលខ្សែភាពយន្តនេះក្នុងរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ដំបូង។
ទោះបែបនេះក្ដី មេដឹកកំពូលចិនក៏មានមោទនភាពចំពោះយុទ្ធនាការប្រឆាំងការបំពុលបរិស្ថានរបស់ចិន ដែលជារឿយៗបានបិទទ្វាររោងចក្រ និងកំណត់ចំនួនរថយន្តនៅលើផ្លូវ ដើម្បីធានាផ្ទៃមេឃពណ៌ខៀវក្នុងអំឡុងពេលព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗដូចជាកិច្ចប្រជុំកំពូលឆ្នាំ ២០១៤ របស់មេដឹកនាំអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក។
យ៉ាងណាក៏ដោយ តាមលោករដ្ឋមន្រ្តី Huang បញ្ហាប្រឈមនៅតែបន្តមាន។ ការបំភាយឧស្ម័ននៅតែមានកម្រិតខ្ពស់នៅក្នុងតំបន់ប៉េកាំង-ធានជីន-ហឺប៉ី និងនៅខេត្តភាគកណ្តាលនានា ខណៈកម្រិត PM2.5 ទាបបំផុតសម្រាប់ឆមាសទីមួយនៃឆ្នាំនេះ នៅតែមិនទាន់បំពេញតាមស្តង់ដារជាតិ។
ប្រភព៖ SCMP
