ការចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់អាចរកចំណូលជាង១ម៉ឺនដុល្លារក្នុងមួយរដូវនៅខេត្តកោះកុង
រាជធានីភ្នំពេញ៖ លោក ឡុង ស៊ីន គឺជាអ្នកចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់ នៅក្នុងសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិបឹងកាឆាងភូមិសាស្ត្រ ឃុំប៉ាកខ្លង ស្រុកមណ្ឌលសីមា ខេត្តកោះកុង ។ គាត់បានចាប់ផ្តើមចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់នេះអស់រយៈពេល៧ឆ្នាំមកហើយ ដែលដំបូងជាគម្រោងសាកល្បងតែចាប់ពីពេលនោះ មកការចិញ្ចឹមត្រីរបស់លោកចេះតែកាក់កបដោយហុចផលកម្រៃមកវិញគ្រាន់កក់ក្តៅបន្តបន្ទាប់។
ក្នុងនាមជាជនបង្គោលប្រកបរបរសម្រាប់ចិញ្ចឹមគ្រួសារដែលមានសមាជិក៥នាក់ លោក ឡុង ស៊ីន បានឱ្យដឹងបន្ថែមថា បច្ចុប្បន្នលោកមានមុខរបរជាអ្នកនេសាទផងនិងចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់ផង។ ក្នុងចំណោមមុខរបរទាំងពីរនេះគឺលោកពឹងផ្អែកចំណូលលើការចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់ពីព្រោះថាក្នុងមួយរដូវៗអាចរកចំណូលជាប្រាក់ចំណេញចាប់ពី៣០លានទៅរហូតល់ជាង៤០លានរៀល(១ម៉ឺនដុល្លារ)។
លោក ឡុង ស៊ីន បានចាត់ទុកថាមុខរបរចិញ្ចឹមត្រីគឺល្អជាងការនេសាទឆ្ងាយណាស់ពីព្រោះថាការចិញ្ចឹមត្រីងាយស្រួលមិនត្រូវការអ្វីច្រើនក្រៅពីចំណី និងការថែទាំបន្តិចបន្តួច ហើយនៅពេលផលហុចមកវិញគឺបានប្រាក់កម្រៃខ្ពស់គួរជាទីពេញចិត្ត។
ការចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់គឺចាប់ផ្តើមទិញកូនត្រី ពីខែមិថុនា ដើម្បីដាក់ចូលស្រែទុកចិញ្ចឹម រហូតដល់ខែធ្នូចាប់ផ្តើមចាប់លក់បានខ្លះ ហើយ និងដល់ខែកុម្ភៈគឺចាប់លក់បានទាំងអស់តែម្តង។ ការចាប់លក់ត្រីពេញខ្នាត នៃតម្រូវការទីផ្សារ គឺត្រីមានទម្ងន់ពី ៩ខាំរហូតដល់១គីឡូ២ខាំ ។
ការចិញ្ចឹមត្រូវស្ពង់នេះដែរគឺពីតូចចាំបាច់ត្រូវតែផ្តល់ចំណីឱ្យវាគ្រប់គ្រាន់ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលត្រីឈានដល់ទម្ងន់មួយក្បាលចាប់ពី ៦-៧ខាំឡើងទៅ គេមិនចាំបាច់ផ្តល់ចំណីរៀងរាល់ថ្ងៃក៏បានដែរ គឺលោក ឡុង ស៊ីន ច្រើនតែឱ្យចំណីមួយថ្ងៃខានមួយថ្ងៃ។
ដោយឡែកទាក់ទិនទៅនឹងការចំណាយលើចំណីត្រី ក្នុងមួយរដូវគឺអស់ប្រមាណ១០លានរៀល។សម្រាប់កូនត្រីស្ពង់លោកទិញមួយក្បាល៦០០រៀល ដើម្បីយកមកចិញ្ចឹម ម្តងប្រមាណ៥ពាន់ក្បាលឡើងទៅសម្រាប់ស្រែដែលមានទំហំ៧០គុណ១០០ម៉ែត្រ និងសម្រាប់ស្រែដែលមានទំហំ១ហិកតា អាចដាក់កូនត្រីបាន១ម៉ឺនក្បាល ។ ចំពោះត្រីនេះដែរ បើយើងចិញ្ចឹមច្រើនពេកវានឹងចង្អៀតត្រីមិនងាយធំ ហើយអាចនឹងខាតផង។
ទាក់ទិនក្នុងការចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់នេះ លោក ឡុងស៊ីនបានឱ្យដឹងបន្ថែមថាការចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់ក៏មានបញ្ហាប្រឈមដែរពិសេសត្រីឈឺ និង ងាប់។សំខាន់យើងត្រូវចេះមើលទឹកបើទឹកល្អក់ ត្រីលែងសូវស៊ីចំណីយើងចាំបាច់ត្រូវប្តូរទឹកចាស់បញ្ចូលទឹកថ្មីចូលជំនួសវិញ។ បញ្ហាទឹកសំខាន់ណាស់បើទឹកល្អត្រីមិនងាយឈឺទេតែផ្ទុយមកវិញបើទឹកកខ្វក់នោះបញ្ហាជំងឺក៏ងាយប៉ះពាល់ដល់សុខភាពត្រី។សម្រាប់ខែដែលត្រីងាយឈឺគឺខែ ១១ដល់ខែ១២គឺពីព្រោះជារដូវធ្លាក់ខ្យល់រងារ។ ត្រីងាយរបកស្រការដែលចាំបាច់ត្រូវប្រើថ្នាំព្យាបាល។
លោកថានៅពេលប្រមូលផលត្រីស្ពង់ភាគច្រើនគឺលក់ទៅឱ្យម៉ូយដែលទិញយកទៅធ្វើម្ហូបតាមរោងការ ភោជនីយដ្ឋាន និងតំបន់ទេសចរណ៍។ចំណែកមួយភាគទៀតលក់ទៅឱ្យឈ្មួញប្រទេសថៃ។
ដោយឡែក លោក ឡន រិទ្ធ ប្រធានសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិបឹងកាឆាង ខេត្តកោះកុងបានឱ្យដឹងថាបច្ចុប្បន្នសហគមន៍មានថវិកាសន្សំ ដែលអាចឱ្យពលរដ្ឋខ្ចីក្នុងការពង្រីកមុខរបរផ្សេងៗដូចជាចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់ ចិញ្ចឹមក្តាម ឬក៏ទិញទូក ទិញម៉ាស៊ីនសម្រាប់នេសាទ ។
អ្នកភូមិចំនួន១៧គ្រួសារ ក្នុងចំណោមសមាជិកសហគមន៍ចំនួន១៤៩គ្រួសារ បានប្រកាន់យកមុខរបរចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់ ហើយបានខ្ចីដើមទុនពីសហគមន៍សម្រាប់បង្កើតមុខចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់របស់ពួកគាត់។
ប្រធាសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិបឹងកាឆាងរូបនេះបានលើកឡើងថា ប្រជាសហគមន៍ដែលបានខ្ចីទុនសម្រាប់ចិញ្ចឹមត្រីនេះបច្ចុប្បន្នមានចំនួនជាង៨០លានរៀល ។ ការចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់នេះគឺសំខាន់មិនចេះខាតទេ បើសិនជាខូចខាត យ៉ាងហោចណាស់ក៏ចំណេញ៤-៥លានរៀលដែរ។
គួរបញ្ជាក់ថា កន្លងមកក្រសួងបរិស្ថានបានលើកទឹកចិត្តដល់សហគមន៍បង្កើនការចិញ្ចឹមសត្វនិងដំណាំកសិកម្មស្របពេលដែលតម្រូវការទីផ្សារខ្ពស់ អាចជួយដល់ជីវភាព និង សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារកាន់តែល្អប្រសើរឡើង។
ត្រីស្ពង់ជាប្រភេទត្រីសមុទ្រដែលមានតម្រូវការខ្ពស់ ដោយទទួលបានការនិយមបរិភោគកាន់តែច្រើនឡើង។ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំតម្រូវការត្រីស្ពង់កាន់តែកើនឡើងជាលំដាប់ ម្ល៉ោះហើយប្រជាសហគមន៍ តំបន់ការពារធម្មជាតិបឹងកាឆាង ក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃពាមក្រសោប ក្នុងភូមិសាស្ត្រ ឃុំប៉ាកខ្លង ស្រុកមណ្ឌលសីមា ខេត្តកោះកុង នាំគ្នាចិញ្ចឹមត្រីប្រភេទនេះ រកប្រាក់ចំណូលផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារបានយ៉ាងល្អប្រសើរ។
បច្ចុប្បន្ន វារីវប្បករចិញ្ចឹមត្រីស្ពង់ អាចផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារក្នុងស្រុកបាន ដោយមិនចាំបាច់ពឹងផ្អែកក្នុងការនាំចូលមកពីប្រទេសជិតខាងបន្តទៀត។
គម្រោងនិរន្តរភាពទេសភាព និងទេសចរណ៍ធម្មជាតិកម្ពុជា នៃក្រសួងបរិស្ថានសហការជាមួយក្រសួង ស្ថាប័ន មួយចំនួនទៀត ក្រោមគម្រោងជំនួយមូលនិធិធនាគារពិភពលោក បាននិងគាំទ្រការលើកកម្ពស់ជីវភាពសហគមន៍ និងតំបន់ទេសចរណ៍ធម្មជាតិនៅតាមតំបន់ជួរភ្នំក្រវាញ និងតំបន់ជុំវិញបឹងទន្លេសាប៕ដោយ៖ម៉ាដេប៉ូ
