ឪពុកម្ដាយគ្រប់រូប គួរដឹងពីប្រភេទនៃ ពិការភាព របស់កុមារ

ភ្នំពេញ៖ កុមារគ្រប់រូបកើតមកមានសភាពនិងលក្ខណៈខុសៗគ្នាពីកំណើត ក្នុងនោះមានទាំងកុមារពិការភាពផងដែរ ហើយប្រភេទនៃពិការភាពរបស់កុមារអាចកើតឡើងផ្សេងៗពីគ្នា។ ប្រភេទពិការភាពខ្លះអាចកើតមានមុនកំណើត (ក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ) កំឡុងពេលកើត (សម្រាល) ហើយខ្លះទៀតអាចកើតមានក្រោយពីកំណើត។ កុមារមួយចំនួនអាចកើតមកមានពិការភាពតែមួយប្រភេទ តែកុមារមួយចំនួនទៀតអាចមានលើសពីមួយ នេះបើតាមឯកសារស្ដីពីរបៀបចិញ្ចឹមកូនបែបវិជ្ជាមានរបស់ក្រសួងកិច្ចការនារី ។

១. ថ្លង់ ឬខ្សោយការស្ដាប់៖ កុមារអាចមានអវៈយវៈ និងសតិបញ្ញាល្អតែអ្វីដែលជាផលវិបាកសម្រាប់ពួកគាត់ គឺខ្សោយការស្តាប់ (មិនអាចស្តាប់បាន ឬស្តាប់បានមិនល្អ)។ ឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល ឬអ្នកថែទាំ អាចកត់សម្គាល់ពីប្រភេទពិការភាពនេះនៅពេលដែលកុមារមានអាយុក្រោមបីឆ្នាំ ដូចជា កូនឬកុមារមិនងាកមើល មិនភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលហៅឈ្មោះ ឬមានសំឡេងខ្លាំងៗ។

ការជួយអន្តរាគមន៍ទាន់ពេលវេលាដល់កូន ឬកុមារដែលថ្លង់ ឬខ្សោយការស្តាប់នោះអាចឱ្យពួកគាត់មានឱកាសរៀនភាសាបានល្អដូចកុមារដទៃទៀតដែរ។ ឪពុកម្តាយ អាណាពយាបាល ឬអ្នកថែទាំ ទទួលបានការជួយគាំទ្រដើម្បីឱ្យពួកគាត់មានកម្លាំង និងទឹកចិត្តបន្តជួយកូន ឬកុមាររបស់គាត់ដែលមានពិការភាពនេះដោយជួយជំរុញ ឬធ្វើសកម្មភាព លេងជាមួយពួកគេដូចជា និយាយភាសាកាយវិការ លេងជាមួយកូនដោយប្រើ សម្ភារៈមានសំឡេង។ សកម្មភាពទាំងនេះនឹងជួយឱ្យកូន ឬកុមារមានការអភិវឌ្ឍការប្រាស្រ័យទាក់ទងមានភាពកក់ក្តៅនិងមានទំនុកចិត្តក្នុងការចូលរួមសកម្មភាព នានានៅក្នុងសង្គម។ បច្ចុប្បន្នមានសាលាពិសេសសម្រាប់ជួយកុមារដែលមានពិការភាពបែបនេះដូចជា អង្គការគ្រួសារថ្មី អង្គការម៉ារីណុល និងអង្គការ All Ears Cambodia ជាដើម។

២. ខ្សោយសតិបញ្ញា៖ គឺកើតមកខ្សោយសតិបញ្ញាតាមកម្រិត។ កុមារមួយចំនួនមានបញ្ហាខ្សោយសតិ បញ្ញាប្រភេទស្រាល។ ពួកគាត់អាចទៅរៀនបានយ៉ាងហោចណាស់បានចប់បឋមសិកសាហើយពួកគេក៏អាចមើលថែខ្លួនឯងបានដូចជា ការស្លៀកពាក់ ងូតទឹក គេង និងហូបចុក ជាដើម។

មានកុមារមួយចំនួនទៀត មានបញ្ហាខ្សោយសតិបញ្ញាប្រភេទធ្ងន់ធ្ងរ។ ពួកគេមិនអាចមើលថែទាំខ្លួនឯងបាន មិនចេះនិយាយ ហើយត្រូវការ អ្នកជួយមើលថែទាំជាពិសេសដូចជា ការបន្ទោរបង់ ការបញ្ចុកអាហារ ការស្លៀកពាក់ និងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃជាដើម។ កុមារទាំងនេះក៏ត្រូវការ ការការពារជាពិសេសថែមទៀត ពីការមិនអើពើ ឬការរំលោភបំពានផ្សេងៗ។ ឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល ឬអ្នកថែទាំ អាចស្វែងរកសេវាការថែទាំកុមារប្រភេទនេះ ពីសេវាសង្គមកិច្ចដែលមាននៅមូលដ្ឋាន ឬទៅទទួលសេវាមជ្ឈមណ្ឌលសុខភាពផ្លូវចិត្តដែលមានទីតាំងនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យបង្អែកជ័យជំនះ ខេត្តកណ្ដាល។

៣. ខ្សោយកាយសម្បទា ឬរាងកាយ៖ កុមារមួយចំនួនទៀត មានសតិបញ្ញាធម្មតា ឬ ស្ទើរតែធម្មតាតែពួកគេមានបញ្ហាក្នុងការធ្វើចលនា ឬបន្លាស់ទី។ ពួកគេអាចដើរបានដោយមានការជួយ ឬឧបករណ៍ជំនួយដូចជាឈើច្រត់ ឬរទេះរុញ។

ឪពុកម្តាយ អាណាពយាបាល ឬអ្នកថែទាំអាចស្វែងរកសេវាការថែទាំកុមារប្រភេទនេះ ពីសេវាសង្គមកិច្ចដែលមាននៅមូលដ្ឋាន ឬទៅទទួលសេវាមជ្ឈមណ្ឌលសុខភាពផ្លូវចិត្តដែលមានទីតាំងនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យបង្អែកជ័យជំនះខេត្តកណ្ដាល មជ្ឈមណ្ឌលស្តារ នីតិសម្បទាបន្ទាយព្រាប ឬនៅគៀនឃ្លាំងក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងមជ្ឈមណ្ឌលស្តារនីតិ សម្បទានៅតាមខេត្ត។

៤. ពិការភ្នែក ឬខ្សោយគំហើញ៖ មានតាមកម្រិតនៃពិការភាព ហើយកុមារទាំងនេះ អាចមានសតិបញ្ញាធម្មតាដូចកុមារដទៃទៀតដែរ។ កុមារខ្លះអាចមើលឃើញដោយលំបាក ហើយកុមារមួយចំនួនទៀតមិនអាចមើលឃើញទាំងស្រុងទេ។

ឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល ឬអ្នកថែទាំអាចកត់សម្គាល់កូន ឬកុមារដែលមានបញ្ហាភ្នែកតាំងពីតូចតាមរយៈសកម្មភាពទារកដូចជា មិនសូវមានចលនា មិនងើបក មិនឈោងចាប់ របស់របរលេង មិនលូន ឬវារ ទារកលេងកម្សាន្តតិចតួច នៅតែម្នាក់ឯងច្រើន ឬមិនសូវបានចូលរួមសកម្មភាពសង្គមពេលគេមានវ័យធំឡើង។ ដូចនេះឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល ឬអ្នកថែទាំអាចជួយកូន ឬកុមារតាំងពីពួកគេនៅជាទារក ដោយការលេង និយាយ និងចូលរួមសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ ឬនៅក្នុងសង្គម។ ពួកគេក៏ត្រូវការ ថែទាំ និងការគាំទ្រពីសេវាសង្គមកិច្ចដែលមាននៅមូលដ្ឋាន និងមជ្ឈមណ្ឌលស្តារនីតិសម្បទានានា។

គួររំលឹកដែរថា ឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល ឬអ្នកថែទាំគួរផ្តល់ការថែទាំជាពិសេសដើម្បីការពារកុមារដែលមានពិការភាពពីការរំលោភបំពានគ្រប់ប្រភេទ។ កុមារទាំងនោះនឹងទទួលបានគ្រប់យ៉ាងដូចកុមារទូទៅដែរដូចជា ចុះបញ្ជីកំណើត សៀវភៅគ្រួសារ និងចុះឈ្មោះ ចូលរៀន។ ពួកគេនឹងទទួលបានការគាំទ្រឱ្យបានចូលរៀននៅសាលាមត្តេយ្យយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំមុនចុះឈ្មោះចូលរៀននៅសាលាបឋមសិក្សា ហើយនៅបន្តការគាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្តពួកគាត់ឱ្យបន្តរៀនរហូតបញ្ចប់អនុវិទ្យាល័យ វិទ្យាល័យ ឬមហាវិទ្យាល័យដូចកុមារទូទៅដែរ។ ពួកគេក៏អាចចូលរួមសកម្មភាពកីឡា សិល្បៈ សិក្ខាសិលា និងសកម្មភាពនានានៅក្នុងសង្គមផងដែរ៕