ខណៈដែលសារព័ត៌មាន និងប្រជាជនថៃជ្រុលនិយមជាច្រើនបានសាទរចំពោះការតែងតាំងតារាស្រី Boom Panadda Wongphudee ជាអ្នកនាំពាក្យចំពោះកិច្ចរបស់ក្រសួងការពារជាតិថៃ ដោយមានទិសដៅសំខាន់តែមួយគត់ គឺទប់ទល់នឹង អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការពារជាតិកម្ពុជា ឧត្តមសេនីយឯក ម៉ាលី សុជាតា ប៉ុន្តែក៏មានមតិពីអ្នកជំនាញជាច្រើនក្នុងប្រទេសនេះមិនយល់ស្របនឹងការតែងតាំងនេះដែរ។
ជាក់ស្ដែងលោក Pavin Chachavalpongpun ដែលជាសាស្ត្រាចារ្យថៃកំពុងបង្រៀនផ្នែកភូមិសាស្ត្រអាស៊ីអាគ្នេយ៍នៅសាកលវិទ្យាល័យប្រទេសជប៉ុន និងជាអ្នកវិភាគនយោបាយដ៏ល្បីមួយរូបបានចែករំលែកថា ការតែងតាំងអតីតបវរកញ្ញា Boom Panadda ជាអ្នកនាំពាក្យស្ម័គ្រចិត្តរបស់ក្រសួងការពារជាតិថៃ អាចនាំមកនូវគ្រោះសម្រាប់ប្រទេសថៃច្រើនជាងផលល្អ។ តាមរយៈសំណេរលើគណនីហ្វេសប៊ុក សាស្ត្រាចារ្យរូបនេះបានលើកឡើងនូវហេតុផលចំនួន ៤ ដែលមានអត្ថន័យទាំងស្រុងដូចខាងក្រោម៖
១. ការដែលឧត្តមសេនីយថៃ Nattapol លើកឡើងថា Boom Panadda នឹងត្រូវ “តទល់” ជាមួយអ្នកនាំពាក្យកម្ពុជា និងមានការលើកឡើងយ៉ាងជឿជាក់អំពី “សម្រស់” របស់នាង គឺបង្ហាញពីការយល់ខុសទាំងស្រុងនៃតួនាទីអ្នកនាំពាក្យ ជាពិសេសក្នុងស្ថានភាពជម្លោះអន្តរជាតិ។ ភារកិច្ចរបស់អ្នកនាំពាក្យគឺមិនមែនដើម្បី “តទល់” ឬ “ប្រឈមមុខ” ភាគីម្ខាងទៀតនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវកសាងមុខមាត់ជាតិ ផ្ដល់ព័ត៌មានពិតជាផ្លូវការ និងគ្រប់គ្រងស្ថានការណ៍កុំឱ្យកើនឡើង។ ការប្រើពាក្យសម្ដីផ្តោតលើការយកឈ្នះ ឬធ្វើការប្រៀបធៀបក្រៅផ្លូវការ មិនត្រឹមតែមិនលើកកម្ពស់ការទូតដោយសន្តិវិធីប៉ុណ្ណោះទេ តែនឹងធ្វើឱ្យភាគីម្ខាងទៀតខឹងសម្បារ និងបង្កើនភាពតានតឹងថែមទៀត។ ហេតុអ្វីបានជាយើងគិតមិនដល់ចំណុចនេះ?
២. ការធ្វើបែបនេះជាយុទ្ធសាស្ត្រដែលមានគោលបំណងញុះញង់ជាតិនិយម និងដើម្បីតែបំពេញអារម្មណ៍ខ្លួនឯងតែប៉ុណ្ណឹង។ ការលើកឡើងថា Panadda នឹងត្រូវ “តទល់” ជាមួយអ្នកនាំពាក្យកម្ពុជា អាចត្រូវបានបកស្រាយថា ជាយុទ្ធសាស្ត្រផ្តោតលើការឆ្លើយតបតាមអារម្មណ៍ ជាជាងហេតុផល ដែលអាចស្របនឹងបំណងរបស់អ្នកជាតិនិយមជ្រុល ប៉ុន្តែមិនមែនជាផ្លូវទៅកាន់សន្តិភាពនោះទេ។ សកម្មភាពបែបនេះ មិនមែនជាការបង្ហាញពីកម្លាំងជាតិទេ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញវាបង្ហាញឱ្យឃើញពីភាពគ្មានវិជ្ជាជីវៈ ភាពក្មេងខ្ចី និងអាចធ្វើឲ្យមុខមាត់របស់ប្រទេសថៃ ធ្លាក់ចុះយ៉ាងឆាប់រហ័ស ក្នុងក្រសែភ្នែកសហគមន៍អន្តរជាតិ។ ការស្នេហាជាតិជារឿងល្អ ប៉ុន្តែការបង្ហាញពីការស្នេហាជាតិក៏គួរតែមានសតិ និងវិធីសមរម្យ។ ការបញ្ចេញមតិក្នុងនាមតំណាងប្រទេសគួរតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលការណ៍ការទូត និងហេតុផល មិនមែនដើម្បីតបតគ្នាតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយទេ។ នេះជារឿងនយោបាយ មិនមែនរឿងភាគដូចដែល Boom ធ្លាប់សម្ដែងនោះទេ។
៣. តួនាទីរបស់អ្នកនាំពាក្យក្នុងស្ថានភាពដ៏រសើបបែបនេះទាមទារជំនាញឯកទេសខ្ពស់ រួមទាំងជំនាញការទូត ជំនាញទំនាក់ទំនងក្នុងវិបត្តិ និងការយល់ដឹងស៊ីជម្រៅអំពីបញ្ហាសន្តិសុខអន្តរជាតិ។ ការប្រើប្រាស់បុគ្គលល្បីពីការងារស្ម័គ្រចិត្ត និងពីពិភពសិល្បៈ ទោះបីជាមានចេតនាល្អ និងភាពជឿជាក់ជាបុគ្គលក៏ដោយ ក៏មិនមានន័យថាពួកគេមានជំនាញចាំបាច់ដើម្បីបម្រើការងារជាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលនោះដែរ។ រាល់ការនិយាយអាចជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងដល់ទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ។ ដូច្នេះ អ្នកនាំពាក្យគួរត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាល មានចំណេះដឹង និងការយល់ស៊ីជម្រៅ មិនមែនអ្នកណាក៏បានឱ្យតែចង់ធ្វើនោះទេ។
៤. ខណៈពេលដែលរដ្ឋាភិបាលថៃគួរតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវវិធីសាស្រ្តរបស់ខ្លួនក្នុងការស្វែងរកសន្តិភាពតាមរយៈយន្តការការទូត និងយន្តការអន្តរជាតិ គំនិតដែលចង់ “ប៉ះទង្គិច” ជាមួយអ្នកនាំពាក្យកម្ពុជា តាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយអនឡាញ គឺផ្ទុយទាំងស្រុងពីគោលការណ៍ទាំងនេះ។ ការបង្កើតអ្នកនាំពាក្យក្នុងតួនាទីបែបនេះគឺស្មើនឹងធ្វើឱ្យជម្លោះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ច្រើនជាងកាត់បន្ថយភាពតានតឹង និងជំរុញការយល់ពីគ្នាទៅវិញទៅមក។
ជាចុងបញ្ចប់លោកបានសង្កត់ធ្ងន់ថា៖ “ការតែងតាំងអ្នកនាំពាក្យនេះបង្ហាញពីការខ្វះការយល់ដឹងអំពីការគ្រប់គ្រងវិបត្តិ និងការទូតទំនើប ហើយអាចនាំប្រទេសចូលទៅក្នុងជម្លោះដែលមានហិង្សាកាន់តែខ្លាំងដោយមិនចាំបាច់។ ប្រើខ្លះផង ខួរក្បាល…”។
ចំណែកទំព័រហ្វេសប៊ុក Tootsyreview ដែលល្បីល្បាញផ្នែកវិភាគរឿងសង្គមមួយដែរបានលើកឡើងថា “អ្នកលេងអ៊ិនធឺណិតថៃនាំគ្នាអបអរ នៅពេលខាងកងទ័ពតែងតាំង Boom Panada ជា “អ្នកនាំពាក្យស្ម័គ្រចិត្ត” ដើម្បីស៊ូជាមួយអ្នកនាំពាក្យកម្ពុជាជាពិសេស ប៉ុន្តែពួកគេបែរជាភ្លេចថា ទាំងរដ្ឋាភិបាលថៃ និងកងទ័ពថៃ សុទ្ធតែមានអ្នកនាំពាក្យរបស់ខ្លួនឯង។ ក្នុងខណៈដែលប្រជាជនថៃបង់ពន្ធដើម្បីឱ្យរដ្ឋធ្វើការ ប៉ុន្តែបែរជាគ្មានមន្ត្រីរបស់រដ្ឋម្នាក់ណាអាចនាំពាក្យបានល្អដូច ឧត្តមសេនីយឯក ម៉ាលី សុជាតា រហូតត្រូវប្រើអ្នកខាងក្រៅមកជួយ។ ប្រជាជនថៃគួរចោទសំណួរថា នេះគឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងឱ្យឃើញពីភាពទន់ខ្សោយជាតិឬយ៉ាងណា? រាល់ថ្ងៃនេះរដ្ឋាភិបាលធ្វើការមានប្រសិទ្ធភាពស័ក្តិសមលុយបង់ពន្ធឬក៏អត់?” ៕
