អ្នកអភិរក្ស ប្រទះឃើញកូនៗសត្វត្រយងចង្កំក-ស និងសត្វត្រដក់តូចនៅក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃសំបូរ
អង្គការ WWF -Cambodiaបានឱ្យដឹងនៅរាត្រីថ្ងៃទី១០ ខែកុម្ភៈឆ្នាំនេះថា ដោយមានកិច្ចសហការជាមួយសមាជិកសហគមន៍ មកពីភូមិចំនួន ៧ ក្នុងខេត្តក្រចេះ ក្រុមស្រាវជ្រាវ និងតាមដានជីវៈចម្រុះរបស់យើងបានស្វែងរកទីតាំងសំបុកនៃប្រភេទសត្វស្លាបសំខាន់ៗកាលពីសប្តាហ៍មុន។
WWF-Cambodia បន្តថា បេសកកម្មដែលមានរយៈពេល បួនថ្ងៃរបស់ខ្លួនថា ទទួលបាននូវលទ្ធផលដ៏គួរឱ្យរំភើបរីករាយ រួមមាន៖ សំបុកសត្វត្រយងចង្កំក-ស ចំនួន ១២ សំបុក ,សំបុកសត្វត្រដក់តូចចំនួន ៥ សំបុកនិង សំបុកសត្វត្មាតភ្លើង ចំនួន ១ សំបុក។
ប្រភពដដែលបន្តថា កាន់តែអស្ចារ្យថែមទៀតនោះគឺ ក្រុមការងារថែមទាំងបានប្រទះឃើញកូនសត្វត្រយងចង្កំក-ស ចំនួន ៨ ក្បាល និងកូនសត្វត្រដក់តូចៗចំនួន ៥ ក្បាលផងដែរ ដែលកំពុងហោះហើរចេញពីសំបុករបស់ពួកវា។ តាមរយៈលទ្ធផលនេះបានបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃការចូលរួមរបស់សហគមន៍ចំពោះកិច្ចការអភិរក្ស ដោយសារយើងអាចប្រមូលទិន្នន័យសំខាន់ៗសម្រាប់ការយល់ដឹងឱ្យបានច្បាស់ និងពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើសកម្មភាពការពារសត្វស្លាបដែលងាយរងគ្រោះទាំងនេះឱ្យជៀសផុតពីហានិភ័យបានយ៉ាងល្អបំផុត។
គប្បីជម្រាបជូនថា សត្វត្រយងចង្កំកស មានឈ្មោះវិទ្យាសាស្ត្រថា Pseudibis davisoni ជាប្រភេទសត្វជិតផុតពូជបំផុត (CR) លើពិភពលោក ក្នុងបញ្ជីក្រហម IUCN មានវត្តមានពេញមួយឆ្នាំ នៅប្រទេសកម្ពុជាយើង ច្រើនរស់នៅ និងរកចំណីជាហ្វូង នៅតាមតំបន់ព្រៃល្បោះ តាមដងទន្លេ តំបន់ដីសើមក្នុងព្រៃល្បោះ និងតំបន់ដីសើមតាមវាលទំនាប ភាគច្រើននៅភូមិភាគឧត្តរ និងភូមិភាគឦសានប្រទេស ដូចជា ខេត្តព្រះវិហារ មណ្ឌលគីរី រតនគីរី ក្រចេះ និងស្ទឹងត្រែង និងតំបន់ទំនាប បឹងទន្លេសាប។វាមានមាឌតូចជាងត្រយងយក្សបន្តិច មានដងខ្លួនពណ៌ខ្មៅរលោង ចង្កំកស ជើងវែងក្រហម មានដៅសមួយដុំនៅលើស្មា ដែលអាចឃើញច្បាស់នៅពេលវាហើរ។
រីឯសត្វ ត្រដក់តូច គឺជាសត្វស្លាបមានមាឌធំ មានកម្ពស់រហូតដល់១៣០សង់ទីម៉ែត្រ ហើយស្លាបរបស់វាពីម្ខាងទៅម្ខាងទៀតមានប្រវែងជាង២ម៉ែត្រ។ ទោះបីជា ចំនួនរបស់វានៅលើសាកលលោកត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថាមានជាង មួយម៉ឺនក្បាល ប៉ុន្តែតួលេខនេះកំពុងតែធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងនៅតំបន់អាស៊ី៕
ដោយ៖ម៉ាដេប៉ូ
រូបថត៖WWF-Cambodia
