ភ្នំពេញ៖សហគមន៍នៅតាមតំបន់ការពារធម្មជាតិពីដើមធ្លាប់តែប្រកបរបរ និងរស់នៅតាមសម្មាអាជីវោរៀងៗខ្លួន តាមរយៈការធ្វើស្រែ ធ្វើចម្ការ អាស្រ័យផលព្រៃឈើ និងដាក់អន្ទាក់សត្វជាដើម។​ របរទាំងនេះជារបរពេញនិយម ដែលប្រជាសហគមន៍ជ្រើសរើសធ្វើសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ ពេលវេលាបានផ្លាស់ប្តូរ ជំនួសមកវិញនូវបច្ចេកវិទ្យា និងការអភិវឌ្ឍបន្តិចម្ដងៗ បានជំរុញឱ្យបរិបទរស់នៅរបស់មនុស្សក៏ផ្លាស់ប្ដូរទៅតាមនោះដែរ។

បន្តិចម្ដងៗ ធនធានដែលប្រជាសហគមន៍តែងតែអាស្រ័យបានក៏កាន់តែខ្សត់ទៅៗ របរដែលតែងអាចធ្វើបានក៏បែរជាលែងអាចធ្វើតទៅទៀតបាន។ ប្រជាជនទាំងនោះក៏ត្រូវស្វែងរករបរថ្មីដែលអាចចិញ្ចឹមគ្រួសារបាន ហើយស្របទៅតាមភាពបត់បែននៃសង្គម។ ក្រសួងបរិស្ថានកាលពីពេលកន្លងទៅ បានដាក់សកម្មភាពចុះទៅដល់ទីតាំងសហគមន៍ផ្ទាល់ដើម្បីស្វែងយល់ និងបង្កើតជម្រើសមុខរបរដល់ពួកគេ និងដើម្បីធានាបាននូវការបន្សុំាខ្លួនទៅនឹងសម័យកាលថ្មី។

ជនជាតិភាគតិចម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងសហគមន៍ង៉ន ស្រុកសណ្ដាន់ ខេត្តកំពង់ធំមានក្ដីសោមនស្សរីករាយចំពោះការយកចិត្តទុកដាក់របស់មន្ទីរបរិស្ថានខេត្តដែលបាន ផ្ដល់វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលភ្លេងបុរាណទៅកាន់សហគមន៍ខ្លួន។

លោក ជា ចន្ថា ដែលជាជនជាតិភាគតិចកួយ បានលើកឡើងថា៖ «ពីដើមមកយើងប្រកបរបរតែតាមប្រពៃណីយើង តាមដូនតាយើង ។ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃមិនអ៊ីចឹងទេ! សហគមន៍ពួកខ្ញុំបានព្យាយាមសម្របខ្លួនជាមួយនឹងប្រជាជនខ្មែរ ដើម្បីបានធ្វើការងារដូចពួកគេដែរ។»

លោកបន្តរៀបរាប់ថា ដោយសារមូលហេតុនេះ ប្រពៃណីជនជាតិភាគតិចរបស់លោកបានប្រែរូបរាងបន្តិចម្ដងៗ ហើយផ្នែកសំខាន់មួយដែលជាតន្ត្រីនោះក៏មិនសូវមានអ្នកចេះលេងដែរ។ ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះ សហគមន៍របស់លោកបានទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលផ្នែកភ្លេងបុរាណនេះ​ និងបានការឧបត្ថម្ភលើឧបករណ៍ភ្លេងផងដែរ។

លោក ជា ចន្ថានិយាយថា៖ «ខាងសហគមន៍ខ្ញុំបានស្នើរសុំរៀនជំនាញភ្លេងនេះឱ្យបានយូរ ព្រោះពួកយើងចង់ចេះដើម្បីយកទៅប្រកបជាជំនាញតែម្ដង ម្យ៉ាងទៀតយើងចង់រក្សាវប្បធម៌យើងមិនឱ្យបាត់ទៅណា ទោះបីជាទំនៀមទំលាប់មួយចំនួនបានផ្លាស់ប្ដូរក៏ដោយ។»

បើតាមជនជានភាគតិចដដែលនេះ បច្ចុប្បន្នអ្នករស់នៅក្នុងសហគមន៍របស់លោកភាគច្រើនប្រកបរបរធ្វើកសិកម្ម ដាំដំណាំ និងធ្វើការឱ្យគេនៅពេលដំណាំខ្លួនបានប្រមូលផលរួចរាល់។ ហើយភាគច្រើនគឺអាចមានជីវភាពធូរធា សមល្មម ប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងប្រជាជនខ្មែរដែរ។

ចំណែកឯសហគមន៍នៅស្រុកស្ទោង ឯណោះវិញដែលបានរៀនវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលសុខភាពសត្វ ក៏បានធូរចិត្តនៅពេលមានការចុះទៅបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញថ្មីនេះបន្ថែម។ លោក ប្រាក់ ផាន់ណា ជាម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សពីរនាក់ដែលបានចូលរួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ បានរៀបរាប់ថា៖ «ថ្វីត្បិតតែវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះមានត្រឹមរយៈពេល ២១ថ្ងៃ ប៉ុន្តែគេបានឱ្យយើងអនុវត្តជាក់ស្ដែងច្រើនណាស់!»។

លោក ប្រាក់ ផាន់ណា និយាយថា ៖ «ខ្ញុំរំពឹងខ្ពស់ថា បន្ទាប់ពីចប់វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះទៅ ខ្ញុំអាចយកវាទៅប្រើប្រាស់ជាជំនាញប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះនៅក្នុងភូមិខ្ញុំមានការចិញ្ចឹមសត្វច្រើន។»

ការចិញ្ចឹមសត្វ ដែលជាមុខរបរសំខាន់នៅក្នុងសហគមន៍មួយនេះ ច្បាស់ណាស់ថានឹងទាមទារអ្នកមានជំនាញថែទាំ និងព្យាបាលសត្វ ដូច្នេះហើយលោកពិតជាសប្បាយចិត្តចំពោះការគាំទ្ររបស់ក្រសួងបែបនេះ។

បន្ថែមពីការប្រើប្រាស់ជំនាញនេះជាមុខរបរ លោកក៏ចង់បង្រៀនប្រជាជនឱ្យមានជំនាញនេះដោយខ្លួនឯងផងដែរ ព្រោះលោកឃើញថាកន្លងមកពួកគេចិញ្ចឹមសត្វតាមបែបប្រពៃណី ដែលធ្លាប់ដឹងតៗគ្នាពីដូនតាមកប៉ុណ្ណោះ។

គួររំលឹកថា សកម្មភាពយកចិត្តទុកដាក់ជម្រើសមុខរបរ ដើម្បីបង្កើនជីវភាពសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិ គឺជាគោលបំណងសំខាន់របស់ក្រសួងបរិស្ថានដើម្បីជួយលើកស្ទួយជីវភាពប្រជាជននៅតាមសហគមន៍ និងដើម្បីថែរក្សាធនធានធម្មជាតិឱ្យបានគង់វង្សផងដែរ។

បើតាមក្រសួងបរិស្ថាន សកម្មភាពចុះបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញទាំងនេះ គឺជាយន្តការគាំទ្រយ៉ាងរឹងមាំជួយអភិវឌ្ឍន៍សមត្ថភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុង និងក្បែរតំបន់ការពារធម្មជាតិ។ ការបណ្តុះបណ្តាលចំណេះជំនាញទាំងនោះទៀតសោត ឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការទីផ្សាររបស់សង្គមបច្ចុប្បន្ន ក៏ដូចជាបង្កើតទំនាក់ទំនងស្អិតរមួតរវាងសហគមន៍និងដៃគូអភិវឌ្ឍន៍នានា។

សូមបញ្ជាក់ថា ក្រសួងបរិស្ថាន បានសម្រេចរៀបចំបង្កើតជាសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិ ដែលគិតរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ មានចំនួន១៩០សហគមន៍ នៅតាមតំបន់ការពារធម្មជាតិនានា ហើយក្នុងចំណោមនោះ ខេត្តកំពង់ធំ មានសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិសរុបចំនួន១៧ ដែលសហគមន៍មួយចំនួន មានជនជាតិដើមរស់នៅទីនោះ៕

ដោយ៖ កែវ បុស្បា