ភ្នំពេញ៖ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរានៅថ្ងៃទី១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៤​បាន​ឱ្យដឹងថា ​ក្រុមការងារបច្ចេកទេស​នាយកដ្ឋាន​អភិរក្ស​ប្រាសាទនិងបុរាណ​វិទ្យា នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា កំពុងធ្វើកំណាយ​ស្រាវជ្រាវទិន្នន័យ​បុរាណវិទ្យា​ទៅលើ​រចនា​សម្ព័ន្ធរបស់​ស្ពានហាលផ្នែកខាង​កើត​នៃប្រាសាទ​បេងមាលា នៃខេត្តសៀមរាប ដើម្បីឈានទៅដល់​គម្រោងជួសជុលនៅពេល​ខាង​មុខ ។

លោក ពុទ្ធ សុទ្ធ មន្ត្រីបច្ចេកទេសនាយកដ្ឋានអភិរក្សប្រាសាទ និងបុរាណវិទ្យា ដែលបានដឹកនាំធ្វើកំណាយឱ្យដឹងថា ក្រុម​ការងារ​បានចាប់ផ្ដើមធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវនៅលើស្ពាន​ហាលនេះ គឺដើម្បីពិនិត្យលទ្ធភាពក្នុងការជួសជុលរចនាសម្ព័ន្ធ​ស្ពានហាល​ខាងកើត​ប្រាសាទបេងមាលាឡើងវិញ។

លោកបន្តថា ពេលកំណាយបកស្រទាប់ដីខាងលើឃើញថា កម្រាលស្ពានហាលផ្នែកខាងកើតនៃប្រាសាទបេងមាលាមាន​ការស្រុត​ខ្លាំងដោយកន្លែង គ្រឹះក៏ចុះខ្សោយ និងហែកចេញពីគ្នា ធ្វើឱ្យគ្រឿងបង្គុំរបស់រចនាសម្ពន្ធស្ពានហាលមួយចំនួនមានដូចជា សសរ បង្កាន់ដៃនាគ ខ្លួននាគ ក្បាលនាគ បាក់ជាច្រើន​បំណែក​ធ្លាក់ចូលក្នុងកសិន្ធុ និងខ្លះទៀតកប់ក្នុងដី ដែល​បណ្តាល​មកពី​កត្តាអាយុ​កាល និងធម្មជាតិ។

សូមជម្រាបថា ប្រាសាទបេងមាលា មានលក្ខណៈស្រដៀង​នឹង​ប្រាសាទអង្គរវត្ត និងត្រូវបានស្ថាបនាឡើងដោយក្នុងរាជ​ព្រះបាទ​​សូរ្យវរ្ម័នទី២ដូចគ្នា។ ប្រាសាទនេះមានគូទឹកដ៏ធំមាន​ប្រវែង ១២០០ គុណនឹង ៩០០ម៉ែត្រ ហើយត្រូវបានសាងសង់​នៅ​ចុងសតវត្សរ៍​ទី ១១និងដើមសតវត្សរ៍ទី១២ ដើម្បីឧទ្ទិស​ថ្វាយ​​​ដល់ព្រះអាទិទេពក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា និកាយវិស្ណុនិយម​។

បា្រសាទនេះស្ថាបនាឡើងអំពីថ្មភក់ និងថ្មបាយក្រៀមដែល​មានទ្រង់ទ្រាយប្រហាក់ប្រហែលប្រាសាទអង្គរវត្ត ខុសគ្នា​ត្រង់ថា ប្រាសាទអង្គរវត្តជាប្រាសាទភ្នំ ចំណែកឯប្រាសាទបឹង​មាលាជាប្រាសាទរាបផ្ទាល់ដី។ បុរាណវិទូមួយចំនួនយល់ថា ប្រាសាទបេង​មាលា​ជាប្លង់មេ ឬថា បុព្វបុរសខែ្មរចាប់កសាង​ប្រាសាទនេះសិន មុននឹងឈានទៅកសាងប្រាសាទអង្គរវ​ត្ត​ដ៏ល្បីល្បាញ ដោយយក​ប្រាសាទបឹងមាលាជាគម្រូ។

អ្វីដែលស្ថាបត្យករខែ្មរជំនាន់នោះធ្វើដោយខានមិនបានគឺការជីកកសិណទឹកនៅជុំវិញប្រាសាទដើម្បីយកអាចម៍ដីទៅចាក់គ្រឹះប្រាសាទការពារកុំឲ្យបាក់ស្រុត ក៏ដូចជាការយកទឹកសម្រាប់​ប្រើប្រាស់ផងទន្ទឹមនឹងនោះកសិណទឹកមួយៗបានក្លាយទៅជានិមិត្តរូបនៃ​សមុទ្រ​ទឹកដោះ និវេសនដ្ឋានព្រះអាទិទេពក្នុង​ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា។

សូមជម្រាបថា​ គម្រោងជួសជុលស្ពានហាលខាង​កើត​ប្រាសាទ​បេងមាលា ស្ថិតក្រោមមូលនិធិនៃកិច្ចសហ​ប្រតិបត្តិ​ការ​មេគង្គ-ឡាន​ឆាង៕
ដោយ៖មុនី