ម្ជូរស្លឹកល្មមជាអាហារមានរសជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់របស់ អ្នកស្រុក នៅ ខ្នងព្រះ
(ខេត្តពោធិ៍សាត់)៖ រុក្ខជាតិម្យ៉ាង មានលក្ខណជាបញ្ញើក្អែកហើយដុះនៅតំបន់ភ្នំត្រូវបានអ្នកស្រុករស់នៅសហគមន៍ភ្នំព្រះដែលស្ថិតនៅឃុំថ្មដា ស្រុក វាលវែង ខេត្តពោធិ៍សាត់ បាននាំយកមកធ្វើជាសម្ល ម្ជូរ ដែលមានរសជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់ប្រចាំតំបន់មួយនេះ ហើយអ្នកទេសចរជាច្រើនតែងកោតសរសើ ពីរសជាតិរបស់វាមិនដាច់ពីមាត់ទេ។
ស្លឹករុក្ខជាតិដែលអ្នកស្រុកតែងបេះយកមកធ្វើមុខម្ហូបនេះមានរសជាតិជូរ ដូចគ្នានឹងស្លឹកថ្នឹង និងស្លឹករុក្ខជាតិដទៃទៀតផងដែរ គ្រាន់តែរសជាតិជូររបស់វាខុសគ្នាប៉ុណ្ណោះ។
លោក សាវ ធីម ប្រធានក្រុមអ្នកនាំផ្លូវ សហគមន៍ភ្នំព្រះបានប្រាប់ឱ្យដឹងថា ស្លឹករុក្ខជាតិនេះត្រូវបានអ្នកស្រុកតំបន់នេះឱ្យឈ្មោះថាស្លឹកល្មម។សម្រាប់រុក្ខជាតិប្រភេទនេះមានអ្នកស្រុកតិចតួចដែរទេដែលបានស្គាល់ ហើយចេះកែច្នៃវាមកធ្វើជាសម្លម្ជូរ។ស្លឹកនេះគេប្រើធ្វើជាម្ជូរជាមួយសាច់មាន់ សាច់ទាគឺឆ្ងាញ់ជាតិសាច់ជ្រូកឬសាច់ទា។
ប្រធានក្រុមអ្នកនាំផ្លូវដើម្បីទៅកម្សាន្តលើភ្នំព្រះរូបនេះបានប្រាប់ដែរថារុក្ខជាតិនេះសម្បូរដុះច្រើនតែលើខ្នងភ្នំព្រះ ហើយវាដុះតាំងតែពីជើងភ្នំរហូតដល់កំពូលភ្នំ។ស្លឹករុក្ខជាតិនេះជូរល្មម ម្ល៉ោះហើយអ្នកស្រុកទើបដាក់ឈ្មោះឱ្យថា”ម្ជូរល្មម”តែម្តងទៅ។ក្រៅពីធ្វើជាសម្លម្ជូរគេនៅអាចនាំយកទៅធ្វើជាបន្លែសម្រាប់ទ្រាប់ប្រហុកបរិភោគ ប្រើធ្វើជាទ្រាប់ជ្រលក់ទឹកគ្រឿងក៏មានរស់ជាតិឆ្ងាញ់ពិសារដូចគ្នា។
លោកថា”រុក្ខជាតិនេះដុះលក្ខណៈជាបញ្ញើក្អែក ដោយវាតែងដុះជាមួយដើមឈើដទៃ និងខ្លះទៀតដុះលើថ្ម។វាមើលទៅពាក់កណ្តាលជាវល្លិ៍ និងពាក់កណ្តាលទៀតជាដើមឈើ។ រុក្ខជាតិនេះមានពេញៗមួយឆ្នាំ ពោលគឺបើយើងចង់យកមកធ្វើម្ហូបនៅខែណាក៏មានដែរឥតខ្វះទេ” ។
លោក សាវ ធីម បានប្រាប់ឱ្យដឹងដែរថាតាមពិតរុក្ខជាតិប្រភេទនេះមានដុះតាមតំបន់មួយចំនួននៅប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ គ្រាន់តែតំបន់ខ្លះគេមិនបានដឹងពីប្រយោជន៍វាសម្រាប់ធ្វើជាម្ហូបប៉ុណ្ណោះ ។ សម្រាប់ស្លឹកវាគេអាចប្រើបានទាំងស្លឹកខ្ចី និងស្លឹកចាស់យកមកធ្វើម្ហូបបានដូចគ្នា។
សម្រាប់វិធីធ្វើម្ជូរល្មមវិញត្រូវបានប្រធានក្រុមអ្នកនាំផ្លូវរូបនេះបា្រប់ថា មុនដាក់ស្លរគេហាន់វាជាចំណិតតូចៗល្មមដូចគ្នានឹងស្លឹកថ្នឹងដែរ។ដោយឡែកវិធីធ្វើសម្លម្ជូរវិញគឺធ្វើដូចគ្នានឹងការធ្វើសម្លម្ជូរដទៃទៀតដែរ ក្នុងនេះមានប្រើស្លឹកគ្រៃ ម្តេង ម្ទេស ស្លឹកក្រូចសើចជាដើម។
បើតាម លោក សាវ ធីម បានប្រាប់ឱ្យដឹងថាសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរដែលឡើងមកលើភ្នំខ្នងព្រះនេះលោកតែងធ្វើសម្លម្ជូរល្មមឱ្យបានបរិភោគស្ទើរគ្រប់គ្នា ពីព្រោះថាវាជាអាហារតំបន់ ហើយមានរសជាតិប្លែកដែលតំបន់ដទៃទៀតគ្មាននោះឡើយ។
ឯកឧត្តម ខ្វៃ អាទិត្យា មន្រ្តីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានថ្លែងឱ្យដឹងថាការថែរក្សាបាននូវធនធានធម្មជាតិ មិនត្រឹមតែរក្សាបានលំនឹងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីក្នុងតំបន់ប៉ុណ្ណទេ ប៉ុន្តែយើងអាចថែរក្សាគង់វង្សនូវសម្បត្តិធនធានធម្មជាតិ សម្រាប់ប្រយោជន៍ដល់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ ដែលវាក៏ជាផ្នែកមួយសម្រាប់ជំរុញដល់សេដ្ឋកិច្ចមូលដ្ឋានឱ្យកាន់តែរីកចម្រើនលូតលាស់ជាបន្តបន្ទាប់។ ជាមួយគ្នាមុខម្ហូបអាហារប្រចាំតំបន់ក៏ជាចំណុចមួយសំខាន់សម្រាប់ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ ដែលសហគមន៍មូលដ្ឋានត្រូវចេះថែរក្សា និងអភិរក្សឱ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួនដើម្បីជាប្រយោជន៍យូរអង្វែងទៅថ្ងៃខាងមុខ ។
គួរបញ្ជាក់ថាខ្នងភ្នំគឺជាតំបន់ទេសចរណ៍ដ៏មានសក្តានុពលមួយកន្លែងរបស់ខេត្តពោធិ៍សាត់សម្បូរដោយសក្តានុពលធនធានធម្មជាតិគ្មានគូប្រៀប។ អ្នកទេសចរទៅកាន់ទីកន្លែងនេះត្រូវដើរថ្មើរជើង ប្រមាណ ៨គីឡូម៉ែត្រដោយចាំបាច់ត្រូវដើរឆ្លងកាត់ព្រៃព្រឹក្សារ និងឡើងចំណោតភ្នំជាច្រើនកន្លែង។តាមដងផ្លូវដ៏វែងឆ្ងាយ ភ្ញៀវទេសចរណ៍អាចទស្សនាព្រៃព្រឹក្សាផ្កាព្រៃរុក្ខជាតិប្លែកៗជាច្រើនប្រភេទ។បន្ថែមលើនោះពេលព្រឹកយើងអាចគយគន់ថ្ងៃរះតាមជ្រលងភ្នំច្រមុះបារាំង និង ពេលល្ងាច យើងអាចគយគន់ថ្ងៃរៀបលិច ជះពន្លឺចូលសមុទ្រ ព្រំដែនខ្មែរថៃយ៉ាងស្រស់ស្អាត។ ជាពិសេសពេលរាត្រីគេងនៅក្នុងតង់ដែលមានសីតុណ្ហភាពចន្លោះ ១០ទៅ ១៥អង្សារ៕
ដោយ ៖ ម៉ាដេប៉ូ
