កង្វះការធ្វើតេស្តនៅប្រទេសក្រីក្រ ជាចន្លោះប្រហោងដល់ពិភពលោកក្នុងការទប់ស្កាត់វ៉ារ៉្យង់កាចសាហាវថ្មី
កង្វះការធ្វើតេស្តនៅប្រទេសនានា ជាពិសេសប្រទេសក្រីក្រ អាចនឹងបង្កចន្លោះប្រហោងដល់ពិភពលោកក្នុងការទប់ស្កាត់វ៉ារ៉្យង់ថ្មី និងកាចសាហាវ។ នេះបើតាមឱ្យដឹងពីលោក Jerome Kim អគ្គនាយកវិទ្យាស្ថានវ៉ាក់សាំងអន្តរជាតិ។
លោកបានប្រាប់សារព័ត៌មាន South China Morning Post ថា៖ «ខ្ញុំព្រួយបារម្ភពេលរដូវរងារ។ កន្លែងច្រើនចាប់ផ្ដើមបើក មនុស្សក៏ច្រើន ដែលមិនទាន់បានចាក់វ៉ាក់សាំង ឬ មិនចាក់វ៉ាក់សាំងតែម្ដងនៅខែធ្នូនេះ។ នៅក្នុងប្រទេស ដែលមានអត្រាចាក់វ៉ាក់សាំងខ្ពស់ តែងតែមានមនុស្ស ដែលមិនបានចាក់វ៉ាក់សាំងជានិច្ច»។
តួរយ៉ាង នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ប្រជាជនប្រមាណ ៥៨ ភាគរយទទួលបានវ៉ាក់សាំង ប៉ុន្តែអត្រាមរណៈនៅតែខ្ពស់ ដោយសារអត្រាចាក់វ៉ាក់សាំងទាប និងមានករណីឆ្លងសហគមន៍ច្រើន។ ឧទាហរណ៍ កាលពីថ្ងៃ ពុធ សប្តាហ៍មុន ប្រទេសនេះបានរកឃើញករណីស្លាប់ជាង ២.២០០ នាក់ ដែលបណ្តាលមកពីជំងឺកូវីដ-១៩។
លោក បានបន្តទៀតថា ទោះបីជាតំបន់ ដែលមានការចាក់វ៉ាក់សាំងទាប រៀបចំចែកចាយឱ្យបានច្រើនជាងនេះទៀតក៏ដោយ ប្រសិនបើធនធាននៃការធ្វើតេស្តមិនគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងប្រទេសដទៃទៀត អាចនឹងគំរាមកំហែងដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា។
លោកបន្ថែមថា៖ «ចំណុចខ្វះចន្លោះ របស់យើងគឺ មូលនិធិសម្រាប់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងសមត្ថភាពក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ឧបករណ៍ទាំងនោះ ទៅតាមលំដាប់នៅក្នុងប្រទេស ដែលមានប្រាក់ចំណូលមធ្យម និងទាប ដែលការវិនិយោគលើឧបករណ៍ធ្វើតេស្ត ២ ពាន់លានដុល្លារ អាចផ្ដល់ការចំណេញជាងការវិនិយោគ ២០ ពាន់លានដុល្លារលើវ៉ាក់សាំងទាំងអស់ក្នុងរយៈពេល ៩ ខែចុងក្រោយនេះ»។
ទោះយ៉ាងណា ការគំរាមកំហែងសម្រាប់បណ្តាប្រទេស ដែលត្រូវប្រឈមមុខនឹងរដូវរងានេះ អាចរួមបញ្ចូលទាំងការប្រែប្រួលនៃវ៉ារ៉្យង់ដែលតា និងការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថរបស់ប្រជាជនចំពោះវីរ៉ុស បន្ទាប់ពីការបន្ធូរបន្ថយវិធានការពារ។
លោក Ali Mokdad សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រវាស់ស្ទង់សុខភាពនៅសាកលវិទ្យាល័យវ៉ាស៊ីនតោនបាននិយាយថា៖ «យើងកំពុងរំពឹងថា នឹងមានការកើនឡើងនៅករណីឆ្លងនៅ អឌ្ឍគោលខាងជើង ដោយសារតែរដូវមានមេរោគអាចនឹងឆ្លងច្រើនជាងពេលធម្មតា ជាពិសេសវ៉ារ៉្យង់ដែលតា និងបន្ថយចំណាប់អារម្មណ៍លើវិធានការពារ ក្រោយឃើញករណីឆ្លងក្នុងប្រទេសធ្លាក់ចុះ»។
វ៉ាក់សាំង បានបង្ហាញថា មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកាត់បន្ថយការចូលមន្ទីរពេទ្យ និងការស្លាប់ ទោះបីជាមិនមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកាត់បន្ថយការឆ្លង ប៉ុន្តែការថយចុះភាពស៊ាំនៃអ្នកទទួលថ្នាំបង្ការដំបូងនៅតាមកន្លែងដូចជា សហរដ្ឋអាមេរិក និងអឺរ៉ុប អាចធ្វើមេរោគងាយនឹងផ្ទុះឡើងម្ដងទៀត។
លោក Mokdad បាននិយាយថា៖ «ប្រព័ន្ធស៊ាំជាសហគមន៍ គឺ ជាកង្វល់ដ៏ធំមួយ ដោយសារតែការស្រាវជ្រាវជាច្រើន បានបង្ហាញថាភាពស៊ាំប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគមានការថយចុះតាមពេលវេលា ហើយត្រូវការវ៉ាក់សាំងរយៈពេលប្រាំមួយខែ បន្ទាប់ពីការចាក់វ៉ាក់សាំងទី ២ សម្រាប់វ៉ាក់សាំង Pfizer និងវ៉ាក់សាំងដទៃទៀត»។
អ្នកជំនាញ និងអ្នកបង្កើតគោលនយោបាយមួយចំនួន បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភអំពីលទ្ធភាពនៃការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ និងជំងឺគ្រុនផ្តាសាយក្នុងរដូវរងាក្នុងអ្វី ដែលអ្នកខ្លះហៅថា «កូវីដភ្លោះ» (twindemic)។
ករណីគ្រុនផ្តាសាយតាមរដូវ បានធ្លាក់ចុះនៅកន្លែងជាច្រើនកាលពីរដូវរងាឆ្នាំមុន ដោយសារតែការពាក់ម៉ាស់ និងការឃ្លាតឆ្ងាយពីសង្គម ប៉ុន្តែដោយសារប្រទេសជាច្រើនកំពុងបន្ធូរបន្ថយច្បាប់បែបនេះ អ្នកជំនាញ បានជំរុញឱ្យសាធារណជនទទួលថ្នាំបង្ការជំងឺផ្តាសាយឱ្យបានច្រើន។
អ្នកស្រី Jenny Harries ប្រធានទីភ្នាក់ងារសន្តិសុខសុខភាពនៅចក្រភពអង់គ្លេស បានប្រាប់ទូរទស្សន៍ BBC ថា៖ «ប្រទេសនេះកំពុងប្រឈមមុខនឹង រដូវរងាមិនច្បាស់លាស់ ជាមួយមនុស្ស ដែលមានហានិភ័យកាន់តែខ្ពស់នៃការស្លាប់ដោយសារជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ ប្រសិនបើពួកគេមានមេរោគទាំងពីរក្នុងខ្លួន»។
លោក Vincent Pang Junxiong នាយកមជ្ឈមណ្ឌលជំងឺឆ្លងរាតត្បាត និងការស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិសិង្ហបុរី បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «នៅរដូវរងារនៅតែមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការកើនឡើងនៃជំងឺកូវីដ-១៩ ក្នុងប្រទេសភាគច្រើននៅអឌ្ឍគោលខាងជើង ជាពិសេសសម្រាប់ប្រទេសដូចជា ឥណ្ឌា ដែលកម្រិតចែកចាយវ៉ាក់សាំងនៅទាបនៅឡើយ»។
ដោយឡែក នៅបណ្តាប្រទេសអាស៊ីមួយចំនួន កំពុងឈានមុខគេក្នុងការចាក់វ៉ាក់សាំង ហើយកំពុងបន្ធូរបន្ថយការរឹតបន្តឹងគម្លាតសង្គមបន្តិចម្តងៗ និងការបើកព្រំដែនឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគេមើលមិនទាន់ឃើញនោះគឺ ថាតើវ៉ារ្យ៉ង់ថ្មីមួយ ដែលមានភាពកាចសាហាវជាងវ៉ារ្យ៉ង់ដែលតា នឹងលេចចេញមកទៀតដែរទេ។
លោក John Moore សាស្រ្តាចារ្យមីក្រូជីវវិទ្យា និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំនៅមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រ Weill Cornell នៅញូវយ៉ក បានគូសបញ្ជាក់ពីគ្រោះថ្នាក់លាក់កំបាំងនៃការវិវត្តន៍នៃវ៉ារ៉្យង់ ដែលមិនស្គាល់អាចកើតឡើង។
លោក លើកឡើងថា៖ «តើវីរុស អាចកើតឡើង ដែលមានលទ្ធភាពចម្លងដូចវ៉ារ៉្យង់ដែលតា និងភាពធន់នឹងអង្គបដិប្រាណនៃបេតាដែរឬទេ? វាអាចទៅរួច យើងមិនដឹងទេ ហើយនោះហើយជាកង្វល់របស់យើង»៕
ប្រភព៖ SCMP
