ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវឥណ្ឌូនេស៊ីប្រើកាកកាហ្វេ បង្កើតថាមពលដល់ប្រភេទអាគុយ EV
ក្រុមអ្នកសា្រវជ្រាវមកពីសាកលវិទ្យាល័យឥណ្ឌូណេស៊ីនៅទីក្រុង Depok បានរកឃើញវិធីកែច្នៃកាហ្វេទៅជាកាបូនធ្យូងថ្មម៉្យាង ដែលអាចបញ្ចូលទៅក្នុងសារធាតុសកម្មបង្កើតចរន្តអាណូតនៅក្នុងអាគុយរថយន្តអគ្គិសនី (EV) ខណៈប្រទេសនេះកំពុងមានមហិច្ឆតាចង់ក្លាយជា អ្នកលេងនៅក្នុងឧស្សាហកម្មថាមពល EV នេះ។ នេះបើតាមឱ្យដឹងពីសារព័ត៌មាន CNA។
ការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកគេត្រូវបានប្រកាស ដោយសាកលវិទ្យាល័យនៅដើមខែនេះ។ ក្រុមដដែលនេះ ក៏បានរកឃើញវិធីមួយ ដើម្បីបំប្លែងកាកសំណល់សំបកដូងទៅជាកាបូន ដែលអាចបញ្ចូលទៅក្នុងសារធាតុសកម្មបង្កើតចរន្តអាណូតផងដែរ។
ចរន្តអាណូតអាណូតនៅក្នុងអាគុយលីចូម ធ្វើឱ្យចរន្តអគ្គិសនីហូរតាមរយៈសៀគ្វីខាងក្រៅ ស្របពេលដែលចរន្តនេះស្រូបយកអ៊ីយ៉ុងលីចូម ដែលបញ្ចេញចេញពីកាតូដ។
ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវសាស្រ្តាចារ្យ Anne Zulfia Syahrial បានប្រាប់ CNA ថា៖ «ថ្មលីចូម-អ៊ីយ៉ុងរបស់ពួកគេ ត្រូវបានផលិតចេញពីលីចូមទីតានអុកស៊ីត (LTO) ដែលផលិតចរន្តអគ្គិសនី ដែលមានស្ថេរភាពជាង បើប្រៀបធៀបទៅនឹងថ្មក្រាហ្វីតលីចូម ដែលប្រើក្នុងរថយន្ត EV ដែលគេឃើញភាគច្រើន»។
ប្រភពដដែល បាននិយាយថា លីចូមទីតានអុកស៊ីត (LTO) មិនងាយនឹងសៀគ្វីខ្លីក្នុងអំឡុងពេលដំណើរការសាកថ្មទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សមត្ថភាពរបស់ LTO បញ្ចេញថាមពល ១៧៥ មីលីអំពែម៉ោងក្នុងមួយក្រាម ដែលតិចជាងធ្យូងថ្មរាល់ដងបញ្ចេញថាមពល ៣៧២ មីលីអំពែម៉ោងក្នុងមួយក្រាម។
សាស្ត្រាចារ្យ Syahrial បាននិយាយថា៖ «ហើយនេះជាមូលហេតុ ដែលយើងព្យាយាមលាយសំណប៉ាហាំង ឬស៊ីលីកុន និងកាបូន ដែលបានធ្វើឱ្យសកម្មពីកាកសំណល់សំបកដូងទៅជាសមាសធាតុ ដើម្បីបន្ថែមថាមពល។ យើងក៏កែច្នៃកាកកាហ្វេ និងសូម្បីតែកាកសំណល់ប្លាស្ទិកទៅជាធ្យូងថ្ម ដើម្បីលាយជាមួយនឹងលីចូមទីតានអុកស៊ីត (LTO)»។
លោក Bambang Priyono សហសេវិករបស់សាស្ត្រាចារ្យដដែល បាននិយាយថា៖ «លទ្ធផលនេះធ្វើឱ្យទម្ងន់ថ្មស្រាលជាងមុន និងពេលវេលាសាកថ្មលឿនជាងបើប្រៀបធៀបទៅនឹងថ្មក្រាហ្វិចលីចូម»។
ទម្ងន់របស់លីចូមទីតានអុកស៊ីត (LTO) អាចមានទម្ងន់ស្រាលជាងអាគុយ ២០០ គីឡូក្រាម ដែលជាធម្មតាត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងរថយន្ត EV សព្វថ្ងៃនេះ។ ទម្ងន់របស់វាដដែលនេះ អាចនឹងមានទម្ងន់សរុបប្រហែល ៥០០ គីឡូក្រាម។ នៅពេល ដែលថ្មកាន់តែស្រាល ចម្ងាយចររបស់រថយន្តក៏កាន់តែកើនលឿន។
ប្រភពដដែលបានឱ្យដឹងថា៖ «យើងបានរកឃើញថា នៅក្នុងកាកសំណល់កាហ្វេ ភាគល្អិត អាចបង្កើតជាភាគល្អិតណាណូជាមួយនឹងលក្ខខណ្ឌផ្ទៃល្អ។ ពេលស្ថានភាពនៃផ្ទៃកាន់តែល្អ អ៊ីយ៉ុងក៏មានកាន់តែច្រើន ដែលអាចផលិតថាមពលកាន់តែប្រសើរ»។
ទោះយ៉ាងណា អាគុយដែលប្រើប្រាស់កាកកាហ្វេនេះ ត្រូវការពេលប្រហែល ៣០ នាទី ដើម្បីសាកពេញ ខណៈអាគុយ EV ភាគច្រើន ត្រូវការរហូតដល់ ២ ម៉ោងឯណ្ណោះ។ ឥឡូវនេះ អ្នកស្រាវជ្រាវកំពុងព្យាយាមកាត់បន្ថយពេលវេលាសាកថ្មមកត្រឹម ១៥ នាទីប៉ុណ្ណោះ។
ការបង្កើតថ្មីនេះ កើតឡើងស្របពេល ដែលឥណ្ឌូណេស៊ី គឺជាអ្នកផលិតរ៉ែនីកែល (ជាវត្ថុធាតុដើមសម្រាប់ផលិតថ្មលីចូម)ដ៏ធំបំផុតរបស់ពិភពលោក។
ក្នុងឆ្នាំ ២០១៩ តែឯង ប្រទេសនេះផលិតសារធាតុរ៉ែនីកែលបានដល់ទៅ ៨០ម៉ឺនតោន ឬ ប្រហែល ២៩,៦ ភាគរយនៃចំនួនសារធាតុរ៉ែនីកែលសរុបក្នុងពិភពលោក។ នេះបើយោងតាមក្រសួងវិនិយោគរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី។
អាគុយ គឺជាសមាសធាតុសំខាន់នៅក្នុងរថយន្ត EV ហើយត្រូវបានគេជឿថា នឹងរួមចំណែកប្រហែល ២៥ ភាគរយទៅ ៤០ ភាគរយនៃការចំណាយរបស់រថយន្ត។
កាលពីខែកញ្ញា ប្រធានាធិបតី Joko Widodo បានបើកការដ្ឋានសាងសង់រោងចក្រអាគុយ EV ដំបូងគេរបស់ប្រទេសនេះ នៅទីក្រុង Karawang ភាគខាងលិច Java ដែលមានតម្លៃវិនិយោគចំនួន ១,១ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។ វាក៏ជារោងចក្រផលិតថ្ម EV ដំបូងគេនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ផងដែរ ដែលគ្រោងនឹងចាប់ផ្តើមផលិតនៅឆ្នាំ ២០២៤។
កាលពីថ្ងៃទី ១៧ ខែវិច្ឆិកា លោក Widodo បាននិយាយថា៖ «រដ្ឋាភិបាល កំពុងលើកទឹកចិត្តដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងផ្សេងៗ ដើម្បីបង្កើនការផលិតរថយន្តអគ្គិសនី និងរថយន្តកូនកាត់ ក្នុងគោលបំណងបង្កើតប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី EV ដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន និងការបំភាយឧស្ម័នទាបផងដែរ។
លោកប្រធានាធិបតី Widodo បន្ថែមថា៖ «យើងក៏កំពុងជំរុញការផលិតរថយន្តអគ្គិសនី ការផលិតរថយន្តកូនកាត់ ប៉ុន្តែជាថ្មីម្តងទៀត ពួកវាទាំងអស់ត្រូវតែមិនប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់បរិស្ថាន»។
អ្នកបរិស្ថានបានចង្អុលបង្ហាញថា មហិច្ឆតារបស់ឥណ្ឌូនេស៊ីក្នុងការបំប្លែងនីកែលទៅជាអាគុយ នឹងតម្រូវឱ្យវាប្រើប្រាស់ថាមពលច្រើន។ ប្រជុំកោះនេះ ពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងលើធ្យូងថ្មសម្រាប់ល្បាយថាមពលរបស់វា និងជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមអ្នកបញ្ចេញឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់កំពូលរបស់ពិភពលោក។ ដូច្នេះ ផែនការនេះប្រហែលជាមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានដូចការគិតដំបូងឡើយ។
