តើគោលនយោបាយហ្សេរ៉ូកូវីដរបស់ចិន ដំណើរការដោយរបៀបណា?
ប្រទេសចិន ជាប្រទេស ដែលរកឃើញមេរោគកូវីដដំបូងគេនៅឆ្នាំ ២០១៩ ក៏ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមប្រទេសចុងក្រោយ ដែលនៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលនយោបាយហ្សេរ៉ូកូវីដ ដោយបានដាក់មនុស្សរាប់លាននាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេ ទោះបីជាខ្លួនរៀបចំធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះកីឡាអូឡាំពិករដូវរងានៅខែក្រោយក៏ដោយ។
រដ្ឋាភិបាលចិនរាយការណ៍ថា តាមរយៈគោលនយោបាយនេះ រដ្ឋាភិបាល បានគ្រប់គ្រងស្ថានភាព និងទប់ស្កាត់ការផ្ទុះឡើងការរីករាលដាលកូវីដឱ្យនៅត្រឹម ៣០ ករណីទូទាំងប្រទេស រួមទាំងមួយចំនួន ដែលបង្កឡើង ដោយវ៉ារ្យ៉ង់ដែលតាដ៏កាចសាហាវ។ យ៉ាងណាមិញ គោលនយោបាយនេះ បានណែនាំឱ្យមានវិធានការតឹងរ៉ឹង ដើម្បីរក្សាការឆ្លងពីការរីករាលដាល រួមទាំងការធ្វើតេស្តទ្រង់ទ្រាយធំ ការចាក់សោរ និងការដាក់ឱ្យនៅដាច់ពីគេយ៉ាងទូលំទូលាយ។
ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរាតត្បាត ប្រទេសចិនប្រើរូបមន្ត “dynamic zero” ឬ ការបិទខ្ទប់តឹងរ៉ឹង និងការធ្វើតេស្ត ទ្រង់ទ្រាយធំភ្លាមៗ។
ផ្ទុយពីប្រទេសដទៃទៀត ដែលការបិទស្ទប់មានសភាពទន់ខ្សោយនៅឡើយ មនុស្សនៅក្នុងប្រទេសចិន អាចត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យចាកចេញពីអគាររបស់ពួកគេ ឬ បង្ខាំងនៅក្នុងបន្ទប់របស់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេ ទំនង ឬ ចាត់ទុកថា មានទំនាក់ទំនងជាមួយបុគ្គល ដែលមានហានិភ័យឆ្លងខ្ពស់។
ទីក្រុងស៊ីអាន មានប្រជាជនច្រើនរាប់លាននាក់ ត្រូវបានបិទខ្ទប់នៅក្នុងខែ ធ្នូ បន្ទាប់ពីរកឃើញករណីឆ្លងចំនួន ១៥០ ករណី និងបានបញ្ជាឱ្យប្រជាជនចំនួន ១៣ លាននាក់រស់នៅក្នុងផ្ទះ។
ឧប្បត្តិហេតុមួយទៀត ដែលគេបានចាត់វិធានការភ្លាមៗ លើទីក្រុង ដែលមានទំហំស្រដៀងគ្នានឹងទីក្រុងខាងលើគឺ តំបន់ចេងចូវ ដែលជាកន្លែង ដែលអ្នកស្រុកទាំងអស់ត្រូវ បានធ្វើតេស្ត បន្ទាប់ពីរកឃើញករណីឆ្លងតែ ១១ ករណីប៉ុណ្ណោះ។
ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ថ្មីៗនេះ អាជ្ញាធរចិនបានបិទផ្សារទំនើបមួយចំនួន បន្ទាប់ពីរកឃើញដាន មេរោគឆ្លងនៅក្នុងផ្លែឈើ ដែលនាំចូលពីប្រទេសវៀតណាម។ យោងតាមរបាយការណ៍ យ៉ាងហោចណាស់ទីក្រុងចំនួន ៩ នៅក្នុងខេត្តហ្សឺជាំង និងខេត្តជាំងស៊ី បានរកឃើញគំរូមេរោគឆ្លងនៅក្នុងផ្លែស្រកានាគ ដែលនាំចូលពីប្រទេសវៀតណាម។
ជើងហោះហើរអន្តរជាតិ ក៏ជាការរួមចំណែកនៃកម្រិតមុនការរាតត្បាតរបស់ពួកគេ ហើយការមកដល់របស់អ្នកដំណើរមកដល់ប្រទេសនេះ គឺតម្រូវឱ្យដាក់ឱ្យនៅដាច់ ដោយឡែកពីគេជាច្រើនសប្តាហ៍។ កម្មវិធីតាមដានទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ និងទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាធម្មតា តម្រូវឱ្យមានការដាក់ឱ្យនៅដាច់ ដោយឡែកយ៉ាងឆាប់រហ័ស ប្រសិនបើរកឃើញថាមានជាប់ពាក់ព័ន្ធ។
ករណីកូវីដឆ្លងជាង ១០០ ម៉ឺន និងមនុស្សតិចជាង ៥ពាន់នាក់ប៉ុណ្ណោះ បានស្លាប់ នៅក្នុងប្រទេសចិន ចាប់តាំងពីជំងឺរាតត្បាត បានចាប់ផ្តើម ដែលជាប្រភាគនៃករណីមួយលាន ដែលត្រូវបានកត់ត្រា ដោយសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃកាលពីដើមខែនេះ។ បើទោះជាមានការចោទថា ទិន្នន័យឆ្លងពិតប្រាកដ ត្រូវបានរាយការណ៍ស្ថិតក្នុងកម្រិតទាបកាលពីដើមឆ្នាំ ២០២០ ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ គេសង្កេតឃើញប្រទេសនេះ ចាប់ផ្ដើមត្រឡប់មកសភាពធម្មតាវិញ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក។
លោក Liang Wannian មន្ត្រីម្នាក់នៅគណកម្មាធិការសុខភាពជាតិ បានប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មាន កាលពីខែ មុនថា៖ «យើងនៅតែមិនអាចបញ្ឈប់ករណីក្នុងស្រុកឱ្យមិនសល់តែមួយករណីនោះទេ ប៉ុន្តែយើងមានសមត្ថភាព និងទំនុកចិត្តក្នុងការពន្លត់ការផ្ទុះឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សនៅពេល ដែលករណីក្នុងស្រុកត្រូវបានរកឃើញ»។
ក្រៅពីវិធានតឹងរឹងនេះ ប្រទេសចិនបានប្រើបច្ចេកវិទ្យាជំនួយ ដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណ និងស្ថានភាពសុខភាពរបស់ពួកគេ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកស្រុក ដែលមិនបានឆ្លងកាត់ការធ្វើតេស្ត នឹងឃើញលេខកូដសុខភាពរបស់ពួកគេប្រែជាពណ៌លឿងនៅក្នុងប្រព័ន្ធភ្លើងចរាចរណ៍របស់កម្មវិធី ដោយហាមពួកគេមិនឱ្យចាកចេញពីទីក្រុង ឬចូលទៅក្នុងទីក្រុងប៉េកាំង ដែលគ្រោងនឹងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអូឡាំពិករដូវរងាក្នុងរយៈពេលតិចជាង ៤ សប្តាហ៍។
ការដែលមានលេខកូដសុខភាព ដែលបង្ហាញពីស្ថានភាពកូវីដ របស់មនុស្សតាមរយៈកម្មវិធី ដែលទាមទារឱ្យមានការចុះឈ្មោះឈ្មោះពិត គឺចាំបាច់នៅក្នុងប្រទេសចិនដីគោក ហើយត្រូវតែបង្ហាញដើម្បីចូលកន្លែង ឬធ្វើដំណើរ។
យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនបើការតាមដានទំនាក់ទំនងមិនអាចកំណត់អត្តសញ្ញាណខ្សែសង្វាក់ចម្លង បានទេ ការធ្វើតេស្តចាំបាច់ នឹងត្រូវពង្រីកបន្ថែម ដើម្បីបំពេញចន្លោះនៃព័ត៌មាន ដែលរកមិនទាន់ឃើញ ដោយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន អាចបង្កើតគោលការណ៍ណែនាំ ដើម្បីចាប់ផ្តើមការធ្វើតេស្តដ៏ធំ អាស្រ័យលើនិន្នាការនៃការផ្ទុះឡើង និងស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់ទីក្រុង។
ទោះជា គោលការណ៍ ហ្សេរ៉ូកូវីដ មានប្រសិទ្ធិភាពយ៉ាងណាក្ដី ប៉ុន្តែផលលំបាកនៃការអនុវត្តគោលការណ៍នេះក៏មានដូចគ្នា ដោយគេឃើញមានការបិទទ្វារស្ទើរតែឥតឈប់ឈរនៅជិតព្រំដែននៃប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ហើយអាជីវកម្មត្រូវបានបង្ខំឱរើទីតាំងចេញពីតំបន់ទាំងនេះ។
សហគមន៍ដែលត្រូវបានបិទទ្វារបានត្អូញត្អែរអំពីការផ្គត់ផ្គង់អាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ ការថែទាំវេជ្ជសាស្រ្ត និងការផ្គត់ផ្គង់។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ច្បាប់ធ្វើដំណើរ និងការដាក់កំហិតដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ បានធ្វើឱ្យជនចំណាកស្រុកឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្រួសារអស់រយៈពេលជាច្រើនខែ។
ប្រភព៖ SCMP
