អ្នករស់នៅតំបន់ជម្លោះ Kashmir ធ្វើការជាទាហាន ឬ ប៉ូលិសខាងឥណ្ឌា នៅតែបន្តរងការវាយប្រហារ
ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងតំបន់ Kashmir ដែលស្ថិតក្រោមរដ្ឋបាលគ្រប់គ្រងរបស់ឥណ្ឌា ហើយធ្វើការជាទាហាន ឬ ប៉ូលិសឥណ្ឌា នៅតែបន្តរងការវាយប្រហារ ដោយជនមិនស្គាល់មុខ។ ក្រុមគ្រួសាររបស់ទាហាន ឬ ប៉ូលិសទាំងនេះក៏ជាគោលដៅនៃការវាយប្រហារនេះផងដែរ។ ខាងអាជ្ញាធរឥណ្ឌាជារឿយៗតែងតែចោទប្រកាន់ថាក្រុមប្រដាប់អាវុធបះបោរចង់ផ្ដាច់ទឹកដីជាអ្នកនៅពីក្រោយអំពើបាញ់សម្លាប់ទាំងអស់នេះ។
យោងតាមទិន្នន័យប្រមូលដោយ សម្ព័ន្ធសង្គមស៊ីវិល Jammu និង Kashmir និងជាបណ្ដុំនៃក្រុមឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សនៅតំបន់បានឱ្យបានដឹងថា នៅក្នុងឆ្នាំ២០២១នេះ យ៉ាងតិចមានក្រុមបះបោរចំនួន ៨៩នាក់ រួមទាំងទាហាន និងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធចំនួន ៣០នាក់ និងស៊ីវិល ១៦នាក់ត្រូវបានបាត់បង់ជីវិត។
ប្រភពទិន្នន័យដដែលបានឱ្យដឹងថា កាលពីឆ្នាំមុនមាន ក្រុមសកម្មប្រយុទ្ធចំនួន ២៤៤ នាក់បានបាត់បង់ជីវិត ជាមួយគ្នានឹង កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ១០៣នាក់ និងជនស៊ីវិល ៦៣នាក់។
តំបន់ Kashmir ជាតំបន់ជម្លោះរ៉ាំរ៉ៃរវាងប្រទេសឥណ្ឌា និងប៉ាគីស្ថាន ដែលជាស្លាកស្នាមបន្សល់ទុកដោយអាណានិគមអង់គ្លេស។ នៅពេលដែលអង់គ្លេសចាកចេញពីឧបទ្វីបឥណ្ឌា មហាអំណាចអឺរ៉ុបមួយនេះបានបែងចែកទឹកដីតាមរយៈរបាយប្រជាជន ដោយតំបន់ដែលមានប្រជាជនកាន់សាសនាហិណ្ឌូភាគច្រើន កាត់ទៅឱ្យឥណ្ឌាអ្នកកាន់កាប់ ចំណែកឯតំបន់មានប្រជាជនភាគច្រើនកាន់សាសនាឥស្លាម កាត់ទៅឱ្យប៉ាគីស្ថាន។
យ៉ាងណាមិញ នៅតំបន់ Kashmir ហាក់បីដូចជាស្មុគស្មាញខ្លាំង ដោយនៅទីនោះមានប្រជាជនភាគច្រើនជាឥស្លាមសាសនិក តែគ្រប់គ្រងដោយស្ដេចត្រាញ់កាន់សាសនាហិណ្ឌូ។ នៅពេលបែងចែកទឹកដី ស្ដេចត្រាញ់នោះស្ទាក់ស្ទើរមិនចង់ចូលជាមួយឥណ្ឌា ឬ ប៉ាគីស្ថាននោះទេ ហើយចង់ប្រកាសឯករាជ្យ។
លុះក្រោយមកទៀត ស្ដេចត្រាញ់នោះទៅចូលជាមួយឥណ្ឌា ដែលបង្កជាសង្គ្រាមរវាងឥណ្ឌា និងប៉ាគីស្ថាន។ ប្រទេសដែលមានអាវុធនុយក្លេអ៊ែរទាំងពីរក្រោយៗមកទៀត ក៏បានពុះទឹកដីជាពីរ ដែលនៅពេលនេះនៅ Kashmir មានតំបន់គ្រប់គ្រងដោយឥណ្ឌា និងតំបន់គ្រប់គ្រងដោយប៉ាគីស្ថាន។
នៅ Kashmirខាងឥណ្ឌា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៩មក មានចលនាតស៊ូចង់ផ្ដាច់ទឹកដីពីឥណ្ឌា ដោយទាមទារចង់ប្រកាសឯករាជ្យដោយខ្លួនឯង ឬ ក៏រួមបញ្ចូលជាមួយប៉ាគីស្ថាន។ ចាប់តាំងពីមានចលនានោះមក មនុស្សរាប់ពាន់បានស្លាប់រាល់ឆ្នាំ ដោយក្នុងនោះភាគច្រើនជាជនស៊ីវិល។
ឥណ្ឌាចោទប្រកាន់ប៉ាគីស្ថានថានៅពីក្រោយចលនាបះបោរទាំងនេះ តែប៉ាគីស្ថានជារឿយៗប្រកែកទៅវិញថា ខ្លួនមិនបានគាំទ្រជាសព្វាវុធអ្វីនោះទេ ដោយគ្រាន់តែប្រកាសគាំទ្រតាមផ្លូវការទូត ឱ្យប្រជាជននៅ Kashmir ប្រយុទ្ធ ដើម្បីទទួលបានសិទ្ធស្វ័យសម្រេចដោយខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ។
មានសេចក្ដីរាយការណ៍មួយចំនួនបានឱ្យដឹងថា មានក្មេងៗខ្លះនៅ Kashmir ឥណ្ឌា បានឆ្លងបន្ទាត់ព្រំដែនទៅហាត់នៅខាងប៉ាគីស្ថាន ហើយបង្កសង្គ្រាមជាមួយឥណ្ឌា។
ស្ថានភាពនៃការបះបោរចង់ផ្ដាច់ខ្លួននេះ កាន់តែអាក្រក់ថែមទៀត នៅឆ្នាំ២០១៩ គឺពេលដែលរដ្ឋាភិបាលជាតិនិយមហិណ្ឌូរបស់ឥណ្ឌា ដែលដឹកនាំដោយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី Narendra Modi បានកែប្រែលក្ខណៈទឹកដី Kashmir ដែលគ្រប់គ្រងដោយឥណ្ឌា នៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ឥណ្ឌា។
ទឹកដី Kashmir ខាងឥណ្ឌាដំបូងមានលក្ខណៈជាទឹកដីស្វយ័ត ដោយនៅទីនោះមានច្បាប់ផ្ទាល់ខ្លួន តែចាប់ពីឆ្នាំ២០១៩មក ឥណ្ឌាកែប្រែច្បាប់ ដោយដាក់ Kashmir ជារដ្ឋពីរផ្សេងគ្នា ហើយស្ថិតក្រោមទឹកដីរបស់សហព័ន្ធឥណ្ឌា។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក អ្នករស់នៅតំបន់នោះ ហើយធ្វើការឱ្យឥណ្ឌាកាន់តែមានភាពភ័យខ្លាច ដោយការវាយប្រហារចេះតែកើនឡើង ខណៈមនុស្សក៏បារម្ភថាអត់មានការងារធ្វើ។
បើតាមភរិយារបស់ទាហានឥណ្ឌាម្នាក់ ដែលបានបាត់បង់ជីវិតកាលពីខែមេសាកន្លងទៅ បានប្រាប់សារព័ត៌មាន Al Jazeera ថា «មនុស្សដែលចូលរួមជាមួយក្រុមសកម្មប្រយុទ្ធ ដើម្បីក្លាយជាទុក្ករបុគ្គល ឬ ចង់ឡើងឋានសួគ៌ ចំណែកឯមនុស្សដូចប្ដីខ្ញុំ ចូលធ្វើទាហាន ដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារប៉ុណ្ណោះ»។
បុរសអាយុ ៣០ឆ្នាំមួយរូបបានប្រាប់សារព័ត៌មានខាងលើថា លោកបញ្ចប់ថ្នាក់សិក្សាបរិញ្ញាបត្រ ហើយបានចូលធ្វើទាហាន កាលពីឆ្នាំ២០១២ ខណៈលោកអះអាងថា យុវជននៅទីនោះមានសញ្ញាប័ត្របរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ ឬ សញ្ញាប័ត្រវិស្វករ នៅតែរកការងារធ្វើមិនបាន។
បើតាមទិន្នន័យផ្លូវការរបស់ប៉ូលិស Jammu និង Kashmir បានឱ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីមានក្រុមបះបោរនៅឆ្នាំ១៩៨៩មក មន្ត្រីប៉ូលិសចំនួន ១ ៥៧៩នាក់បានបាត់បង់ជីវិត ខណៈចំនួនកាន់តែកើនឡើងតាំងពីឆ្នាំ២០១៩ ដោយក្នុងឆ្នាំនោះ ប៉ូលិស ១១នាក់បានស្លាប់ ហើយនៅឆ្នាំ២០២០ ស្លាប់អស់ប៉ូលិស ១៥នាក់ ចំណែកក្នុងឆ្នាំនេះ យ៉ាងតិច ១០នាក់បានស្លាប់ទៅហើយ។
អ្នកវិភាគដែលមានមូលដ្ឋាននៅរដ្ឋធានីឥណ្ឌា ញូដេលី លោក Pravin Sawhney បានប្រាប់ Al Jazeera ថា «រឿងទាំងនេះធ្លាប់កើតឡើងពីមុនមកហើយ។ អ្នកស្រុកមិនសប្បាយចិត្តនឹង ប្រជាជនដែលចូលបម្រើការងារផ្នែកសន្តិសុខ ព្រោះថាមិនថា ប៉ូលិស ទាហានប៉ារ៉ា ឬ ទាហាន ពួកគេយល់ឃើញថាពួកប្រដាប់អាវុធថា ពួកអ្នកជិះជាន់»។ លោកបន្ថែមថា បើកាលណាគេគិតបែបនេះហើយ នោះពួកទាហាន ឬ ប៉ូលិស ឬ ក្រុមគ្រួសារសុទ្ធតែជាគោលដៅរបស់គេហើយ៕
