អតីតរដ្ឋអាជ្ញាកូរ៉េខាងត្បូង នឹងឡើងកាន់តំណែងជាប្រធានាធិបតី ខណៈមានការរំពឹងទុកតិចពីប្រជាជនក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាប្រទេស
ប្រជាជនកូរ៉េខាងត្បូងជាច្រើនមានការរំពឹងទុកទាបចំពោះប្រធានាធិបតីថ្មី ដែលឈ្នះឆ្នោតកាលពីខែមីនា លោក យូន ស៊ុកយ៉ល (Yoon Suk-yeol) ប៉ុន្តែនឹងសង្ឃឹមថាលោកអាចស្វែងរកមធ្យោបាយដោះស្រាយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច និងបង្រួបបង្រួមប្រទេសដែលបែកបាក់កាន់តែខ្លាំងឡើង។
ប្រជាជនខ្លះទីក្រុងភាគនិរតី Gwangju កំពុងរង់ចាំមើលថាតើលោកអាចតាមដានការពិភាក្សាយុទ្ធនាការ និងជួយទីក្រុងឱ្យទទួលបានអ្វីខ្លះពីការខ្វះខាត។ ក្នុងសុន្ទរកថា១នៅក្រុងនេះកាលពីខែកុម្ភៈ លោក យូន និយាយថា កង្វះផ្សារទំនើបធំ១ក្នុងក្រុងដែលមានប្រជាជនចំនួន ១,៤៣ លាននាក់នេះ ជានិមិត្តរូបនៃអសមត្ថភាពនៃការគ្រប់គ្រងឆ្វេងនិយមរបស់លោកប្រធានាធិបតី មូន ចែអ៊ីន (Moon Jae-in)។
ក្នុងវ័យ ៦១ ឆ្នាំ លោក យូន ដែលជាអ្នកនយោបាយថ្មីថ្មោងដឹកនាំគណបក្សអំណាចប្រជាជនអះអាងថា គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យដែលកំពុងកាន់អំណាច បានធ្វើការជំនួសក្រុមឈ្មួញក្នុងស្រុក ដើម្បីរារាំងការសាងសង់ផ្សារទំនើបដ៏ធំមួយនៅក្នុងក្រុង Gwangju ។ លោក យូន និយាយនាពេលនោះថា៖ «ប្រជាជនចង់បានផ្សារទំនើប អញ្ចឹងតើអ្នកនយោបាយអាចបិទមិនឱ្យមានដោយរបៀបណា? ពួកគេមិនអាចធ្វើដូច្នេះបានទេ»។
ជាការពិតណាស់ ផ្សារទំនើប១សម្រាប់ទីក្រុង Gwangju នឹងមិនស្ថិតក្នុងបញ្ជីការងារបន្ទាន់របស់លោក យូន នៅពេលលោកឡើងកាន់តំណែងនៅថ្ងៃទី ១០ ខែឧសភា ខាងមុននេះនោះទេ។ យ៉ាងណាមិញ សុន្ទរកថាក្នុងក្រុង Gwangju របស់លោក ឆ្លុះបញ្ចាំងពីចរិតលក្ខណៈប្រយុទ្ធរបស់អ្នកដឹកនាំថ្មី។ ការដាក់ខ្លួនលោកជាអ្នកចម្បាំងដើម្បីយុត្តិធម៌ សមនឹងគំរូដែលគេឃើញក្នុងអាជីពចាស់ជារដ្ឋអាជ្ញារបស់លោក។
លោក យូន ចូលកាន់តំណែងដោយយកឈ្នះការបោះឆ្នោតកាលពីថ្ងៃទី ០៩ ខែមីនា លើបេក្ខជនគណបក្សកាន់អំណាច លោក Lee Jae-myung ហើយហៅជ័យជម្នះរបស់លោកថាជា «ជ័យជម្នះរបស់ប្រជាជនកូរ៉េខាងត្បូងដ៏អស្ចារ្យ»។ ប៉ុន្តែលទ្ធផលឆ្នោត គឺជាលទ្ធផលដែលប្រកៀកប្រកើយគ្នាបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តកូរ៉េខាងត្បូង ដោយលោកយកឈ្នះត្រឹមសម្លេងច្រើនជាងគូប្រជែងមិនដល់ ១ ភាគរយផង។
លោកប្រធានាធិបតី មូន ដែលចូលកាន់តំណែងក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ នឹងត្រូវបញ្ចប់អាណត្តិដោយបន្សល់ទុកនូវសមិទ្ធិផល លាយឡំនឹងការខកចិត្ត។ លោកប្រើការចំណាយសារពើពន្ធយ៉ាងគឃ្លើន ដើម្បីរក្សាសេដ្ឋកិច្ចរបស់កូរ៉េខាងត្បូងឱ្យរីកចម្រើនក្នុងអំឡុងជំងឺរាតត្បាត។ ប៉ុន្តែលោកប្រឈមមុខនឹងការរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះគោលនយោបាយខុសលើលំនៅដ្ឋាន ដែលធ្វើឱ្យតម្លៃអចលនទ្រព្យក្នុងប្រទេសកើនឡើងពេញ១អាណត្តិរបស់ខ្លួន។
លោក យូន នឹងទទួលភារកិច្ចដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់នេះ រួមជាមួយនឹងបញ្ហាគម្លាតរវាងប្រជាជនសាមញ្ញ និងក្រុមអ្នកមានខ្ពង់ខ្ពស់ នៅពេលឡើងកាន់អំណាច ប៉ុន្តែការរំពឹងមានទាប។ ការស្ទង់មតិដែលចេញផ្សាយនៅដើមខែមេសារបស់ស្ថាប័នស្រាវជ្រាវ Gallup Korea រកឃើញថាមានតែ ៥៥ ភាគរយនៃអ្នកឆ្លើយសំណួរដែលរំពឹងថា លោក យូន នឹងធ្វើការងារបានល្អពេលកាន់អំណាច ដែលជាភាគរយតិចជាងប្រធានាធិបតីមុនៗ។ មុនពេលចូលកាន់តំណែង ការស្ទង់មតិដូចគ្នាសម្រាប់លោក មូន មានដល់ ៨៧ ភាគរយ ខណៈអ្នកស្រី ផាក ហ្គឺនហ្យេ មានដល់ ៧៨ ភាគរយ។
ការប្រឆាំងនឹងលោក យូន ក៏ជាការពិតដែលគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យនៅតែមានសំឡេងបញ្ជាភាគច្រើនក្នុងរដ្ឋសភា។ លោក Song Se-ryun សាស្ត្រាចារ្យច្បាប់នៅសកលវិទ្យាល័យ Kyunghee ក្នុងទីក្រុងសេអ៊ូល និយាយប្រាប់កាសែត Nikkei Asia ថា៖ «លោក យូន ត្រូវតែខិតខំប្រឹងប្រែងបង្កើតទំនាក់ទំនងការងារជាមួយគណបក្សប្រឆាំង ប្រសិនបើលោកចង់ធ្វើអ្វីមួយតាមនីតិបញ្ញត្តិ»។ លោកបន្តថា៖ «ជាជាងផ្តោតលើភាពតែមួយ ភាគីទាំង២មានរបៀបវារៈកំណែទម្រង់ជាច្រើន ជាពិសេសលើការផ្លាស់ប្តូរជំនាន់ និងចក្ខុវិស័យថ្មីៗសម្រាប់អនាគត»។
លោក យូន កើតនៅក្រុងសេអ៊ូល មានឪពុកម្ដាយជាគ្រូបង្រៀន ហើយចូលរៀននៅសាលាផ្សព្វផ្សាយសាសនាប្រូតេស្តង់មួយ។ អតីតមិត្តរួមថ្នាក់របស់លោក ដែលរៀនជាមួយគ្នានៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៧០ លោក Zhang Ki-chul និយាយប្រាប់កាសែត Nikkei Asia ថា ជំនឿសាសនាដែលលោក យូន ទទួលបាននៅទីនោះអំពីការសង្គ្រោះព្រលឹងមនុស្សបាបបានដើរតួនាទីក្នុងការរៀបចំទស្សនៈពិភពលោករបស់លោក។
លោក យូន បានចូលសិក្សាផ្នែកច្បាប់នៅសកលវិទ្យាល័យជាតិសេអ៊ូល ដែលជាស្ថាប័នអប់រំដ៏មានកិត្យានុភាពបំផុតរបស់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ហើយលោកបានចំណាយពេល ៩ ដង មុនប្រឡងជាប់ក្លាយជារដ្ឋអាជ្ញា។
លោក Christophe Duvert ជំនួយការសាស្រ្តាចារ្យនៅនាយកដ្ឋានច្បាប់សកលនៃសាកលវិទ្យាល័យ Soongsil ក្នុងទីក្រុងសេអ៊ូល និយាយថា៖ «វិជ្ជាជីវៈជារដ្ឋអាជ្ញាទាក់ទាញមនុស្សដែលមានមហិច្ឆតាជាច្រើន ដែលប្រើវាជាយានជំនិះឆ្ពោះទៅរកការប្រឡូកក្នុងវិស័យនយោបាយ។ រដ្ឋអាជ្ញាជាច្រើនមើលឃើញថាខ្លួនជាអ្នកចម្បាំងដើម្បីយុត្តិធម៌ ហើយពួកគេមើលឃើញតួនាទីរបស់ខ្លួនជាអ្នកការពារសង្គមពីឧក្រិដ្ឋជន»។
លោក យូន ចាប់ផ្ដើមល្បីនៅឆ្នាំ ២០១៦ ពេលលោកមានភារកិច្ចស៊ើបអង្កេតអតីតប្រធានាធិបតីអ្នកស្រី ផាក ជុំវិញការចោទប្រកាន់ពីបទពុករលួយ និងការជួញដូរឥទ្ធិពលនៅពេលនោះ។ ទីបំផុតអ្នកស្រី ផាក ត្រូវដកចេញពីតំណែង ហើយជំនួសដោយលោក មូន ដែលជាអ្នកតែងតាំងលោក យូន ឱ្យក្លាយជាអគ្គរដ្ឋអាជ្ញា។
ប៉ុន្តែទំនាក់ទំនងលោក យូន និងលោក មូន ប្រែជាជូរចត់។ រដ្ឋអាជ្ញាក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក យូន ក៏ស៊ើបអង្កេតលើការចោទប្រកាន់ពីការប្រព្រឹត្តខុសពាក់ព័ន្ធនឹងសម្ព័ន្ធមិត្តនយោបាយរបស់លោកប្រធានាធិបតី មូន។ ជាមួយគ្នានោះ លោក យូន ក៏បដិសេធមិនសហការជាមួយរដ្ឋបាលលោក មូន ដើម្បីធ្វើកំណែទម្រង់ប្រព័ន្ធកាត់ទោសតាមរបៀបមួយដែលនឹងដកហូតអំណាចស៊ើបអង្កេតសំខាន់ៗ។ លោក យូន និងរដ្ឋអាជ្ញាផ្សេងទៀតទទូចថា ការបន្ថយអំណាចរបស់ទីភ្នាក់ងារនេះនឹងនាំឱ្យមានឧក្រិដ្ឋកម្មកាន់តែច្រើន។
ក្រោយមកទៀត លោក យូន ក៏លាលែងចេញពីតំណែង ដោយតែងជំទាស់ជាសាធារណៈចំពោះលោក មូន។ អ្នកនយោបាយប្រឆាំង១ចំនួនចាប់ផ្ដើមហៅលោកថា ជាបុរសមានគោលការណ៍ច្បាស់លាស់ និងជាវីរជន ហើយតាំងពីពេលនោះមក លោកក៏ទទួលសម្លេងគាំទ្រលើផ្នែកនយោបាយកាន់តែច្រើនឡើង។
យ៉ាងណាមិញ អ្នករិះគន់បារម្ភថា លោក យូន នឹងនាំយកទំនោរប្រឈមមុខដាក់គ្នារបស់លោកទៅកាន់តំណែងប្រធានាធិបតី ដែលជាការិយាល័យដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុតរបស់ប្រទេស។ លោក Erik Mobrand សាស្រ្តាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិ Seoul និយាយថា៖ «មានភាពមិនច្បាស់លាស់ជាច្រើននៅកូរ៉េ[ខាងត្បូង]នាពេលនេះ អំពីអ្វីដែលលោកប្រធានាធិបតី យូន នឹងប្រើប្រាស់។ ការព្រួយបារម្ភឈានមុខគេគឺការធ្វើនយោបាយកម្មច្បាប់ ហើយក្រុមគោលដៅនោះគឺឥស្សរជនដែលធ្វើការក្នុងរដ្ឋបាលលោក មូន និងអ្នករិះគន់លោក យូនធំៗ»។
ក្នុងផ្នែកនយោបាយការបរទេស លោក យូន បាននិយាយអំពីការពង្រឹងសម្ព័ន្ធភាពរបស់កូរ៉េខាងត្បូងជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក និងចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងជាងមុនចំពោះចិន។ លោកក៏បាននិយាយផងដែរ អំពីការជួសជុលទំនាក់ទំនងជាមួយជប៉ុន បន្ទាប់ពីទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីធ្លាក់ចុះក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក មូន ដោយសារតែការខ្វែងគំនិតគ្នាលើប្រវត្តិសាស្ត្រសង្រ្គាមដ៏ជូរចត់នៃប្រទេសទាំង២។
ចំពោះបញ្ហាក្នុងស្រុក លោក យូន នឹងប្រឈមមុខនឹងសំណួរសេដ្ឋកិច្ច ដែលធ្វើឲ្យប្រធានាធិបតីមុនៗលោកជាច្រើនវិលមុខ។ ក្រុមសេដ្ឋកិច្ចរបស់លោក បាននិយាយអំពីការកាត់បន្ថយការជ្រៀតជ្រែករបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងសេដ្ឋកិច្ច ខណៈរិះគន់គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋបាលលោក មូន។ លោក យូន សន្យាថា លោកនឹងអនុញ្ញាតឱ្យសាជីវកម្មធំៗ មានជម្រើសបន្ថែមទៀត ដើម្បីធ្វើប្រតិបត្តិការដោយសង្ឃឹមថា ប្រាក់ចំណេញសាជីវកម្មកាន់តែខ្ពស់ នឹងជំរុញការបង្កើតការងារ។
ប្រភព៖ Asia Nikkie
