ប្រាសាទប្រាប់ទិស ឬប្រាសាទកំពង់ក្ដី ស្ថិតនៅក្នុងភូមិប្រាសាទ ឃុំកំពង់ក្ដី ស្រុកជីក្រែង ខេត្តសៀមរាប។ ប្រាសាទនេះស្ថិតនៅចម្ងាយប្រមាណជា៧០០ម៉ែត្រ នៃទិសអាគ្នេយ៍ស្ពានប្រាប់ទិស ឬស្ពានកំពង់ក្ដី។ លោក ហ្ស៊ក សឺដែស សន្និដានថាប្រាសាទនេះប្រហែលជាទីតាំងមន្ទីរពេទ្យ ឬអរោគ្យសាលាមួយ នៅក្នុងរាជ្យព្រះបាទជ័យវម៌្មទេវទី៧។ ប្រាសាទនេះ មានតួប្រាង្គមួយរាងបួនជ្រុងស្មើ មានមណ្ឌបលយមកទិសខាងកើត។ មានហោត្រៃមួយធ្វើពីថ្មបាយក្រៀម ស្ថិតនៅទិសអាគ្នេយ៍របស់ប្រាង្គ មានច្រកចូលពីទិសខាងលិច កំពែងរាងចតុកោណកែងធ្វើពីថ្មបាយក្រៀម។ នៅទីតាំងនេះ គេធ្លាប់រកឃើញសិលាចារឹកចំនួន៣ផ្ទាំង មានចុះលេខបញ្ជី K.១៧០ K.១៧១ និង K.៧៦៩។ សិលាចារឹកដែលយើងយកមកបង្ហាញនាពេលនេះ ជាសិលាចារឹក K.១៧១ ដែលចារនៅលើមេទ្វារខាងត្បូង នៃច្រកចូលឬគោបុរៈខាងលិច។
សិលាចារឹកនេះ សរសេរជាភាសាខ្មែរបុរាណ មានចំនួន៩បន្ទាត់ ចុះកាលបរិច្ឆេទនាមហាសករាជឆ្នាំ៨៩១ ត្រូវនឹងគ្រិស្ដសករាជឆ្នាំ៩៦៩ ស្ថិតនៅក្នុងរាជ្យព្រះបាទជ័យវម៌្មទេវទី៥(ជ័យវរ្ម័នទី៥)។ សិលាចារឹកនេះជាព្រះរាជសាសន៍ឬព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះបាទជ័យវម៌្មទេវទី៥ ត្រាស់ដល់គម្ដែងអញព្រះគ្រូ អាចារ្យ និងគម្ដែងអញដទៃទៀតជាបណ្ឌិតឱ្យស្ដាប់របាយការណ៍ព្រះរាជបុណ្យនិងបុណ្យរបស់រាស្ដ្រផង មានម្រតាញកុរុង-ន្ន ដែលមានសទ្ធារួមគ្នាជាមួយលោញធេញ និងលោញលក្ក ជាម្ចាស់ដើមបុណ្យ បានថ្វាយទ្រព្យនានាដល់ប្រាសាទប្រាប់ទិសនេះ។ ដង្វាយទាំងនោះមានអ្នកបម្រើប្រុសស្រីចំនួន២៣នាក់។ ថូវៅទិ ស្ពោក ពពិល នូទឹក ខាលស្រាព ថូដាក់ទឹកលាងជើង ដែលសុទ្ធសឹងសាងពីប្រាក់។ ចុងក្រោយ ជារបាយឈ្មោះដីស្រែនិងចំនួនដីស្រែបីកន្លែងដែលថ្វាយចំពោះប្រាសាទនេះ។
អត្ថបទបុរាណជាអក្សរខ្មែរទំនើប
១- ៙៨៩១នុមាន៑វ្រះឝាសនធុលិវ្រះបាទធុលិជេង៑វ្រះកំម្រតេង៑អញ៑តកំ
២- ម្រតេង៑អញ៑វ្រះគុរុនុអាចាយ៌្យកំម្រតេង៑អញ៑[[ត]]បណ្ឌិត្តតិប្រេស្ដប៑វត៌មានវ្រះរាជ
៣- បុន្យនុបុណ្យរាឞ្ដ្រតមាន៑(ផោង៑)ម្រតាញ៑កុរុង៑-ន្នសមថ៌នុលោញ៑ធេយ៑នុលោញ៑ លក្កគិនក្កនៃ
៤- [យបុ]ន្យនេះគិទ្រវ្យតិជ្វន៑តវ្រះកំម្រតេង៑អញ៑ • ខ្ញុំសីកន្លេង៑តៃសំអប៑តៃកំវ្រៅតៃធម៌្ម
៥- សិ[-ៃ]កន៑ស្រច៑ • សិកន៑ឥសិកន៑ហិសិកន៑ន្រិសិនរសិកំវិន៑តៃកំវៃតៃកំវិត៑តៃចាម្បតៃថ្អ្យ
៦- ក៑តៃសំឧយ៑សិបំនង៑សិកន៑ទិក៑តៃបន៑លស៑តៃថ្អ្យក៑តៃប-ន៑សិទីគ៌សិ(ប្រវាត៑)តៃកន៑(តេំ)
៧- តៃកន៑ស • វៅទិម្វាយស្វោក៑ម្វោយវល៑វ្យល៑វ្យរប្រាក៑នុទិក៑ម្វាយ៑ខាល៑ឝរាវវ្យរអឃ៌្យ
៨- បាទ្យម្វាយ៑តំបរនេះ(សិង)ប្រាក • អាយ៑ត្រវាង៑បក៑ស្រេជេង៑ម្វាយ៑អាយ៑វលធរស្រេជេង៑បិ
៩- យស្រេជេង៑–ល៑ជេង៑អាយ៑វ្រះបយ៌្យង៑ស្រេត្រវាង៑ក្រ្វច៑៙
អត្ថបទប្រែសម្រួលជាភាសាខ្មែរទំនើប
មហាសករាជឆ្នាំ៩៨១ មានព្រះរាជសាសន៍ធូលីព្រះបាទធូលីជើងព្រះគម្ដែងអញ(ស្រីជ័យវម៌្មទេវទី៥)ដល់គម្ដែងអញព្រះគ្រូ និងអាចារ្យ (និង)គម្ដែងអញ (ជា)បណ្ឌិត ប្រើស្ដាប់ព័ត៌មាន(/របាយការណ៍)ព្រះរាជបុណ្យនិងបុណ្យរបស់រាស្ត្រដែលមានផង។
ម្រតាញកុរុង-ន្ន រួមជាមួយនិងលោញធេយ លោញលក្ក គឺអ្នកម្ចាស់បុណ្យ។ នេះគឺទ្រព្យដែលថ្វាយចំពោះ(ប្រាសាទ)ព្រះគម្ដែងអញ។ ខ្ញុំបម្រើ សីកន្លែង តៃសំអប់ តៃកំព្រៅ តៃធម៌ សី–កន្រ្សាច់ សីកន្អិន សិកន្ហិ សីកន្ន្រិ សីនរ សីកំវិន តៃកំវៃ តៃកំវិត តៃចាម្ប តៃថ្អៀក តៃសម្អុយ សីបំណង សិកន្ទិក តៃបន្លាស់ តៃថ្អៀក តៃប-ន សីទីឃ៌ សិប្រវាត តៃកន្ដើម។ ថូវោទិមួយ ស្ពោកមួយ ពពិលប្រាក់ពីរ នូទឹកមួយ ខាលស្រាពពីរ ថូ/ចានដាក់ទឹកលាងជើងភ្ញៀវ៤។ (របស់ទាំង)នេះសុទ្ធសឹងសាងពីប្រាក់។ នៅឯត្រពាំងបក់ ស្រែចំនួនមួយជើង នៅឯវលធរស្រេបីជើង ស្រែជើង—ជើង នៅឯព្រះប្រេង(គឺ)ស្រែត្រពាំងក្រួច៕
វាក្យសព្ទសំខាន់ៗ
វ្រះឝាសន ព្រះរាជសាសន៍ ព្រះរាជតម្រាស់ ព្រះរាជបញ្ជា។
វត៌មាន ព័ត៌មាន ដំណឹង របាយការណ៍។ (វ > ព)
សមថ៌ (សំ. < សំ = រួមគ្នា + អថ៌ = ប្រយោជន៍) គំនិតរួមគ្នាបំណងដូចគ្នា ចូលរួមជាមួយគ្នា
សី/សិ ឋានន្តរនាមសម្គាល់អ្នកបម្រើប្រុស។
តៃ ឋានន្តរនាមសម្គាល់អ្នកបម្រើស្រី។
វៅទិ (សំ.) ថូម្យ៉ាងធ្វើពីលោហៈ។ ពាក្យនេះក្លាយមកជា «ប៉ោត»។
វល៑វ្យល៑ ពពិល។ (វ > ព)
ខាល៑ឝរាវ ផ្តិល(ខាត់?)មានជើងស្រាពក៍។
អឃ៌្យបាទ្យ (សំ.) ថូដាក់ទឹកលាងជើងភ្ញៀវ។
—————————————————————————
Inscription of Prasat Prab Dis or Prasat Kampong Kdei K.171
Prasat Prab Dis or Prasat Kampong Kdei is located in Prasat Village, Kampong Kdei Commune, Chi Kreng District, Siem Reap Province. This temple is located about 700 meters southeast of the Prab Dis bridge or Kampong Kdei bridge. Mr. Cœdès speculated that the temple may have been the site of a hospital in the reign of Jayavarman VII.
The temple has a rectangular tower with a mandapa to the east. There is a laterite library on the southeast side of the tower with a west entrance, a rectangular wall built of laterite. At this site, three inscriptions were found with the registration numbers K.170, K.171, and K.769. The inscription we are presenting now is the inscription K.171 inscribed on the south gate of the western entrance or gopura.
This inscription is written in the ancient Khmer language with 9 lines, dated in 891 G.E corresponding to 969 C.E, during the reign of King Jayavarman V. This inscription is the royal order of King Jayavarman V to enlighten Kammratam An, Preah Krou, Achar, and other Kaṃmratāṅ Añ as a master to listen to the report of the royal festival and the festival of the citizen. There is Mratāṅ Kuruṅ-Nn that has generosity together with Loñ Dhen and Loñ Lka, the owners of the festival donated property to this temple Prasat Prab Dis. The offerings consisted of 23 male and female servants. Thūvaudi, Spok, Babil, Nūdịk, Khāle, Srab, foot washing vase, which is all made of silver. Finally, a list of the names of the rice fields and the number of three rice fields dedicated to this temple.
អត្ថបទដើម៖ លោក ហ៊ុន ឈុនតេង
