ទំព័រដើមនិទានកថាស័ង្ខសិល្បជ័យ (ភាគទី១០)

ស័ង្ខសិល្បជ័យ (ភាគទី១០)

លុះរួចរាល់អស់ហើយ ព្រះពោធិសត្វក៏ចូលប្រឡាបន្ទំត្រាស់ហៅសុពណ៌ទេវីថា ហៃអនុជក្សត្រស្រីប្អូនស្ងួន នាងនៅពួនថ្វីកុំនាងយំសោកនឹងប្តីឡើយ។ ចូរទៅនឹងបង ទៅនឹងនៅជាមួយនឹងម្តាយជួបជុំត្រកូលឯស្ថានមនុស្សវិញ។ សុពណ៌ទេវីឮសេ្តចបងហៅដូច្នេះក្សត្រីភិតភ័យណាមួយនឹកអាល័យស្វាមី ណាមួយភ័យខ្លាចមិនដឹងជាយក្សឬគ្រុឌ ឬឥសីអ្វីដែលមកប្រយុទ្ធយករាជសម្បត្តិនិងរូបខ្លួនដូច្នេះ នាងគិតថាឳអញហើយ ព្រាត់មាតាបិតាហើយពេលនេះព្រាត់ស្វាមីទៀត នេះស្តេចមកពីណាអាងតែខ្លួនមានបុណ្យប្ញទ្ធីមកតតាំងយកភរិយាគេដូច្នេះ ឲ្យអង្គអញជាស្រីរស់នៅប្រាស់ចាកពីប្តី ប្រុសពាលផងប្រាកដជានិន្ទាពុំគិតក្រែងអ្វីឡើយ បើម្ល៉េះទៅហើយស៊ូស្លាប់ទៅល្អជាង។

កាលនោះព្រះពោធិសត្វ បានតឿនក្សត្រីថាឲ្យឆាប់ឡើងនឹងអាលចេញដំណើរ។ សុពណ៌ទេវីឮព្រះរៀមតឿន ចិត្តមិនចង់ចេញទៅទេ ប្រាប់ថាខ្ញុំនៅរកស្នៀតសក់ដែលបិតាឲ្យ…។ រួចហើយនាងផ្តាំទ្វារថា ចូរទ្វារចាំបណ្តាំអញណាប្រាប់ថាអញចេញទៅទាំងទុក្ខសោកទោម្នេញពុំមានស្បើយទេ។

កាលនោះព្រះពោធិសត្វដោយរងចាំនិងតឿនជាច្រើនគ្រានៅតែមិនមកទ្រង់ក៏មានបន្ទូលថា “បើមិនព្រមចេញមកទេយើងនេះនឹងកាត់យកសិរសាយកទៅថ្វាយមាតុច្ឆាហើយដើម្បីកុំឲ្យខុសនឹងរាជសវនីយ៍ទ្រង់ យើងគិតថាយើងជាបងពិត ទើបយើងឆ្លងភពមកយកនាងទៅ បើនាងមិនគិតមិនអាល័យមាតា ហើយមកអាល័យអ្នកក្រៅមិនព្រមទៅដូច្នេះ យើងនឹងទូលទ្រង់ឲ្យដឹងសព្វប្រការ…”។​

សុពណ៌ទេវីកាលឮព្រះអង្គក្រោធដូច្នេះភិតភ័យខ្លាចស្លាប់ក៏ចេញមកព្រមជាមួយ ព្រះពោធិសត្វនាំក្សត្រីគង់លើស័ង្ខជ្រែកទឹកឡើងមក ហើយក៏បានជួបនឹងមាតា ក្សត្រីកេសរសុមន្ទាកាលទ្រង់ឃើញបុត្រមកដល់ក៏អោបបុត្រទ្រង់ព្រះកន្សែងរៀបរាប់ថាៈ “កូនអើយ! មាសមកដល់ហើយសព្វថ្ងៃម្តាយរែងកើតទុក្ខឥតស្បើយ គិតដល់កូនជានិច្ច។ ហើយពេលនេះព្រះមាតុលា នៅឯបញ្ចាលនគរប្រើម្ចាស់បងកូនឲ្យមករកមាតា ហើយក៏បានប្រយុទ្ធនឹងបិតាបុត្រៗ ចាញ់ប្ញទ្ធិក៏មរណាទៅ…”។ ចំណែកសុពណ៌ទេវី ក៏រៀបរាប់ប្រាប់មាតាវិញដែរ។ បន្ទាប់មកព្រះពោធិសត្វទ្រង់នាំមាតុច្ឆានិងប្អូនស្រីឡើងគង់លើរាជសីហ៍ដែលមានស័ង្ខនាំមុខចាកចេញពីប្រាសាទសំដៅទៅបញ្ចាលនគរ…។

យើងស្លេះត្រឹមនេះមិននិយាយ យើងបែរងាកមកមើលស្តេចនាគវិញម្តង ក្រោយពេលដែលព្រះពោធិសត្វចេញផុតពីរថ្ងៃបីថ្ងៃ ស្តេចនាគក៏បានឲ្យសេនាមកមើលប្រាសាទ លុះបានដឹងថាស័ង្ខសិល្បជ័យនាំមហេសីទៅក៏សោយសោកបោកខ្លួនស្តាយមហេសី…។

យើងសូមនិយាយពីដំណើររឿងរបស់ព្រះពោធិសត្វនាំមាតុច្ឆា និងប្អូនស្រីហោះទៅដល់ឋានយក្សវនរាជជាបងកុម្ភ័ណ្ឌ។ វនរាជសួរថា: “តើទាំងបីនាក់ទៅណា?”។ កេសរសុមន្ទាប្រាប់ថាៈ”ទៅសួរបងឈឺនៅឯស្រុកបានក្រាបលាស្វាមីហើយ”។ វនរាជមិនបានដឹងរឿងក៏ថាៈ “បើដូច្នោះឡើងលើដៃយើងមក យើងជូនទៅ”។ ទាំងបីនាក់មីងក្មួយបានជិះលើដៃវនរាជហោះមកនគរវិញ កាលនោះស្តេចបងទាំងប្រាំមួយ ឃើញយក្សភ័យស្លន់ស្លោរត់ពួនគ្រប់គ្នា។ វនរាជបានបន្ទាបដៃឲ្យក្សត្រទាំងបីអង្គចុះ រួចក៏លាត្រលប់ទៅវិញ។ ព្រះពោធិសត្វទ្រង់ហៅអស់ស្តេចបងទាំងប្រាំមួយមក ហើយណែនាំសំណេះសំណាលជាមួយមាតុច្ឆា រួចហើយនឹងយាត្រាត្រឡប់ទៅនគរវិញ។ កាលនោះស្តេចទាំងប្រាំមួយគិតថាៈ”បើឲ្យវានាំមាតុច្ឆាចូលនគរ វានឹងបានគុណសម្បត្តិថ្កើងយស ចំណែកយើងនិងអប្បយស ដូច្នេះគួរតែសម្លាប់វាដើម្បីកុំឲ្យទៅបាន”។ គិតគ្នាស្រេចក៏បបួលស័ង្ខសិល្បជ័យថាទៅបេះផល្លាថ្វាយព្រះមាតុច្ឆា។ ព្រះពោធិសត្វក៏ឲ្យមាតុច្ឆាទៅចាំទីនោះ ខ្លួននឹងបងទៅដើរលេង។ លុះដល់ព្រៃឆ្ងាយបន្តិចស្តេចបងទាំងប្រាំមួយក៏ប្រាប់ស័ង្ខសិល្បជ័យថាឲ្យទុក សរ ខ័ន និងស័ង្ខនៅមួយកន្លែងសិនចុះ។

         ស័ង្ខសិល្បជ័យដោយមិនដឹងពីពុតត្បុតរបស់បងក៏ទុកតាមហើយដើរលេងតាមដងព្រៃ។ លុះទៅដល់ជ្រោះជ្រៅមួយពួកបងទាំងប្រាំមួយក៏បាននាំគ្នាច្រានស័ង្ខសិល្បជ័យទម្លាក់ជ្រោះ ព្រមទាំងបានយកថ្មសង្កត់ពីលើទៀតផង។ រួចហើយក៏ប្រញាប់មកយកព្រះខ័ន និងសរតែព្រះខ័ន និងសរក៏រលាយបាត់អស់ទៅ។ ស្តេចពាលទាំងប្រាំមួយធ្វើជារត់ចុះពីលើភ្នំ ហើយទូលមាតុច្ឆាថាៈ “ស័ង្ខសិល្បជ័យដើរលេងម្នាក់ឯងពួកខ្ញុំមិនបានជាមើលក៏ធ្លាក់ជ្រោះបាត់ទៅ…”។

កេសរសុមន្ទា និងសុពណ៌ទេវីកាលបានស្តាប់ហើយ ភិតភ័យឥតឧប្បមារត់ស្រែកហៅស័ង្ខសិល្បជ័យគ្រប់ច្រកល្ហកតាមដងព្រៃ ប៉ុន្តែនៅតែមិនឃើញ ក្សត្រីសោយសោករៀបរាប់ថាៈ”ឳបុត្រកំព្រាកំសត់ម្តាយអើយ បុណ្យបុត្រលើសលន់ពេកកន្លងខំស្កាត់ពីនាយដល់អាយតាមរកមាតាតតាំងយក្សនិងនាគបានសម្រេចហើយ ម្តេចឡើយមរណាពេលនេះ។ សុពណ៌ទេវីសោយសោករហូតសន្លប់បាត់ស្មារតី កេសរសុមន្ទាបានយកទឹកភ្នែកស្រពឲ្យបានដឹងស្មារតីឡើងវិញ ហើយក៏រត់រកតាមដងស្ទឹងទៀត…”។ ស្តេចទាំងប្រាំមួយឃើញដូច្នេះក៏ទូលលោមមាតាថាៈ”ស័ង្ខសិល្បជ័យស្លាប់ហើយ សូមយាងព្រះមាតុច្ឆាចូលនគរ…”។ កេសរសុមន្ទាស្តាប់ហើយ ក្រោធជាខ្លាំងថាៈ “កាលអញលំបាកនៅព្រៃជាមួយយក្សគ្មាននរណាទៅយកអញមកទេ ឥឡូវនេះចំណេះអ្វីថាមកចង់នាំអញទៅបើចង់ ទៅតែម្នាក់ឯងទៅ”។ ស្តេចមារទាំងប្រាំមួយក៏ក្រោធហើយអូសដៃក្សត្រីទាំងពីរឡើងជិះសេះ កេសរសុមន្ទាខ្ញាល់បន្ទូលជេរហើយទ្រង់ក៏យកពស្ត្រាដែលបានពីព្រះឥសូរមកផ្សងនៅឆ្នេរទឹក ចំណែកសុពណ៌ទេវីក៏យកស្នៀតសក់មកផងដែរ ទាំងពីរអង្គលើកព្រះហត្ថាផ្សងថាៈ

បពិត្រទេព្តា            អ្នកផងរក្សា            សមុទ្រជលធី

យើងខ្ញុំដង្ហើយ         ផ្សងដោយបារមី      ​សូមដុតដូចក្តី

បំណងប្រាថ្នា។

បើមហាក្សត្រថ្លៃ       ព្រះស័ង្ខសិល្បជ័យ   អ្នកមានជន្មា

រស់រូបពុំក្ស័យ          ក្សត្រថ្លៃនៅជា         ឲ្យមានអស់ពា

ណិជ្ជអ្នកឈ្មួញឆ្ងាយ។

នៃស្បៃកាលា          ស្នៀតសក់នេះណា   យកទៅថ្វាត់ថ្វាយ

ដល់ស្រុកបងខ្ញុំ        ឧត្តមពណ្ណរាយ       កុំខាននៅអាយ      

បាត់ស្ងាត់ឡើងណា។

បើមហាក្សត្រថ្លៃ       វិសេសលើសក្រៃ      ពុំមានជន្មា   

ក្សិណក្ស័យជីវិត       អស់ឥតអង្គា           ឲ្យទ្រព្យនេះណា

បាត់ស្ងាត់នៅអាយ។

លុះក្សត្រីទាំងពីរផ្សងរួច ស្តេចពាលទាំងប្រាំមួយក៏ចាប់ដៃឡើងជិះសេះចេញទៅ…។ សូមស្លេះត្រឹមនេះមិននិយាយ សូមនិយាយពីរាជសីហ៍កាលត្រឡប់ពីព្រៃវិញមិនឃើញស័ង្ខសិល្បជ័យភិតភ័យ ក៏បានហោះរកសព្វទិសទីពុំឃើញៗតែធ្នូសរ និងព្រះខ័នក៏ខាំពាំហោះទៅទីស្ថានមណ្ឌលរបស់មាតា។

         បទុមា និងកេសរបុប្ផាកាលបើឃើញ តែធ្នូសរ និងព្រះខ័នបាត់ស័ង្ខសិល្បជ័យភិតភ័យណាស់ សួររាជសីហ៍ៗក៏រៀបរាប់តាមដំណើររឿង។ កេសរបុប្ផាខឹងណាស់ក៏បានវាយរាជសីហ៍ ហើយថាៈ “ហេតុអ្វីក៏មិនចេះមើលថែប្អូន?” មាតាទាំងពីរយំសោកបោកខ្លួន ហើយក៏ហៅឲ្យរាជសីហ៍ហោះជូនទៅកន្លែងដែលបាត់ស័ង្ខសិល្បជ័យ ដោយតេជបារមីនៃព្រះពោធិសត្វបណ្តាលឲ្យក្តៅដល់ព្រះឥន្រ្ទ ទ្រង់បើកទិព្វចក្ខុមើលក៏ឃើញថា ព្រះពោធិសត្វធ្លាក់ក្នុងជ្រោះជ្រៅ ហើយត្រូវគេយកថ្មសន្ធប់ពីលើទៀត។ ទ្រង់ទតឃើញដូច្នេះ ព្រះឥន្រ្ទក៏ហោះទៅដល់ ក៏បើកថ្មចេញយកព្រះពោធិសត្វឡើង ហើយក៏យកទឹកទិព្វសុរាអម្រឹតមកស្រោចស្រព ធ្វើឲ្យព្រះពោធិសត្វមានពន្លឺចែងចាំងល្អលើសមុនទៀត។ រួចហើយទ្រង់ក៏លើកព្រះពោធិសត្វដាក់ដល់ទីប្រាសាទពិស្ណុ។ ព្រះពោធិសត្វពុំឃើញព្រះមាតាទាំងពីរក៏សោយសោក។ ព្រះឥន្ទ្រទ្រង់ប្រាប់ថាៈ “មាតាទាំងពីរទៅរកអ្នក នឹងត្រលប់មកវិញបន្តិចទៀត…”។ បន្ទាប់មកព្រះឥន្ទ្រក៏ហោះត្រឡប់ទៅវិញ។ ចំណែករាជសីហ៍នាំមាតាទាំងពីរទៅដល់មាត់ជ្រោះក៏ឃើញថ្មបើកឡើង បទុមាយល់ថាៈ “ស័ង្ខសិល្បជ័យមិនទាន់អស់ព្រះជន្មទេ នេះប្រាកដជាព្រះឥន្ទ្រមកជួយហើយ…”ទើបមាតាទាំងពីរប្រញាប់ឡើងលើរាជសីហ៍ហោះត្រឡប់មកវិញ ហើយក៏បានឃើញបុត្រនៅទីមណ្ឌល។ មាតាទាំងពីរទ្រង់សំណពេកក្រៃអោបបុត្ររៀបរាប់ថាៈ “ឳបុត្រថ្លើមថ្លៃចាកចេញពីមាតាទៅយ៉ាងយូរ លុះឮដំណឹងថាបុត្រមរណា មាតាទៅមើលដល់ឃើញថ្មបើកមាតាដឹងថា បុត្រប្រាកដជាបានរួចពីមរណាហើយ”…រួចហើយបទុមាក៏សួរនាំពីដំណើរដែលបុត្របានទៅ។ ស័ង្ខសិល្បជ័យបានរៀបរាប់ប្រាប់មាតាដោយគ្មានចន្លោះឡើយ។

(សូមរងចាំតាមដានរឿងស័ង្ខសិល្បជ័យភាគទី១១ នៅសប្តាហ៍ក្រោយ)

រៀបរៀងដោយ៖ កញ្ញា មាស សុភាព

- Advertisement -spot_img

អត្ថបទជាប់ទាក់ទង

អត្ថបទផ្សេងទៀត

- Advertisement -spot_img

បណ្ដាញសង្គម

18,489FansLike
191,100FollowersFollow
19,000SubscribersSubscribe
- Advertisement -spot_img
error: Content is protected !!