ទំព័រដើមទំនៀមទម្លាប់បុរាណជំនឿកិច្ចចងដៃក្នុងថ្ងៃមង្គលការ

កិច្ចចងដៃក្នុងថ្ងៃមង្គលការ

ក្នុងពិធីមង្គលការ “ចងដៃ” ​ឬ “កួច​ដៃ” គឺជា​​កិច្ចមួយដែលមាន​ទិដ្ឋភាពខ្លះគួរឱ្យ​​ចាប់​អារម្មណ៍​លើកមកពិចារណា ពោលគឺការបាចផ្កាស្លាឱ្យពរចងដៃ និងជំនឿនៃការប្រើ​អំបោះក្នុ​ងកិច្ចដ៏សំខាន់​នេះ។ តាម​ទម្លាប់កិច្ចនេះគេ​​ធ្វើ​បន្ទាប់​ពីកិច្ច​កាត់ខាន់ស្លា ហើយ​តែង​មាន​កិច្ច​តូចៗ​​ក្នុង​ពេល​ទន្ទឹមគ្នានោះដូចជា ​សំពះផ្ទឹម បង្វិល​ពពិល និងបាចផ្កាស្លា ដែល​​ទុក​ថា​ជា​កិច្ច​សំខាន់​ចុងក្រោយក្នុងពិធីមង្គលការ។ មិនតែ​ប៉ុណ្ណោះ​ ទោះ​បីជា​ពិធី​មង្គល​ការ​​​នោះ​​​រៀប​ចំ​​ឡើង​​ដោយ​សង្ខេបកាត់កិច្ចនានាខាងដើម​​មកខ្លីៗ ឬធ្វើដោយ​ពិស្តារ ក៏គង់ដល់​កិច្ច​ចងដៃ​​​នេះ​ស្ថិត​នៅក្នុង​ថ្ងៃចុង​ក្រោយ ឬហៅថា​ថ្ងៃ “សំពះ”។ ​ទិដ្ឋភាព​ត្រង់​នេះ​ហើយ ទើប​តំបន់​ខ្លះហៅ​ត្រឹម​តែ​ថា “ចងដៃ” ឬ “សំពះ” ក៏គង់​គេយល់​បាន​ថា​ក្នុង​នោះ​នឹង​​មានកិច្ច​បន្ទាប់​​បន្សំ​បន្ត​បន្ទាប់​​ដូចរៀប​រាប់​ដោយ​ត្រួសៗជាលំដាប់មកខាងលើ។​

ដូច​​បាន​ដឹង​​ខ្លះ​​រួច​មកហើយថា​ ក្នុង​ពិធីមង្គលការ​ខ្មែរគេចែកផ្កា​ស្លាជា​បី គឺផ្កា​ស្លា​ច្បង ផ្កា​ស្លា​កណ្តាល និង​ផ្កា​ស្លា​ពៅ។ ​ផ្កា​ស្លា​ទាំង​បីនេះបុរាណលោក​ពន្យល់ថា ផ្កា​ស្លា​​ច្បង​មានស្លា​២១ ម្លូ​២១ តំណាង​​គុណ​ឪពុក​។ ផ្កា​​ស្លា​កណ្តាល​​​មានស្លា​១២​ ម្លូ​១២​ តំណាង​ឱ្យ​គុណ​ម្តាយ​ និង​​ផ្កា​ស្លា​ពៅ​មានស្លា​៦ ម្លូ​៦​ ទុក​ជា​តំណាង​​គុណ​បង​។ ផ្កាស្លា​ទាំង​បី​ខាង​លើ​គេតែងរៀបដាច់ដោយឡែកគ្នាដាក់លើ​ជើង​ពាន ឬកូនតុ ដោយមាន​ស្អិតស្អាង​លម្អដោយ​ផ្កា​​ភ្ញី​ផ្សេងៗ។ តាម​ទំនៀម មុនពេលបាចផ្កាស្លា គេត្រូវ​ធ្វើកិច្ចបង្គិលពពិលផង។ បន្ទាប់​ពី​បង្វិល​​ពពិល​​រួចគេ​ត្រូវ​ស្រាយ​ផ្កា​ស្លា​កណ្តាល ​និង​ផ្កា​ស្លា​ពៅ​យក​មកបាចឱ្យ​ពរជ័យ​ដល់​កូនស្រីកូនប្រុសទាំងពីរ។ ​ក្នុង​ពេល​​កំពុង​​បាច​ផ្កា​ស្លា​នោះលោក​អាចារ្យ តែង​សូត្រ​ប្រសិទ្ធី​ឱ្យពរ​សាមីពិធីទាំង​ពីរ​ ហើយ​ភ្លេង​​ក៏​ត្រូវ​ប្រគំ​បទ​កន្លង់​​​​ថោង​​កំដរ​ពិធីដែរ។

ដោយឡែក ចំពោះអំបោះ​ដែលប្រើ​សម្រាប់​​ចង​ដៃ​កូនប្រុស​កូន​ស្រី​ក្នុង​វេលា​នេះ​វិញ​​គេសង្កេត​ឃើញ​មានទិដ្ឋភាពពីរ​បញ្ច្រាសគ្នា។ ពេលខ្លះ​គេ​ប្រើ​អំបោះ​ពណ៌​ស ​និង​​​ពេលខ្លះគេ​ប្រើ​អំបោះ​ពណ៌ក្រហម។ ក្នុង​ចំណុច​នេះ អ្នក​ខ្លះ​យល់ថា​អំបោះ​ពណ៌​​ស​ជា​អំបោះ​មង្គល​​ត្រឹមត្រូវ​តាមប្រពៃណីខ្មែរ ហើយ​អំបោះពណ៌ក្រហម គឺនិយម​យក​តាម​​លំអាន​ប្រពៃណី ឬជំនឿ​​ចិន ដែល​យល់​ថា​​ក្រហម​ជាពណ៌ល្អ ឬជាពណ៌មង្គល។ ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ​បច្ចុប្បន្ន ការ​ចង​អំបោះពណ៌​ក្រហម​នោះសោត ក៏​ច្រើន​ឃើញ​ចំពោះ​គ្រួសារ​​ណា​ដែលគេ​យល់ថា​​មាន​សែស្រឡាយ​ជាប់​ចិន​ដែរ។ ប៉ុន្តែ​ទោះ​ជា​បែប​ណា​ក្តី នៅក្នុង​ទំនៀម​​ប្រពៃណី​ខ្មែរ ​​បុរាណ​លោក​និយមឱ្យ​​ប្រើ​អំបោះ​ឆៅពណ៌​ស ច្រើនជាង​អំបោះ​ពណ៌​ក្រហម ឬពណ៌ផ្សេង។ រីឯការ​ចូល​ចង​ដៃ​វិញ តំបន់​ខ្លះ​មិន​តម្រូវឱ្យ​ប្អូនចងដៃបង ឬឱ្យអ្នក​ដែល​គ្មាន​គូ​ស្រករ​ចូលចងដៃទេ។ ពាក់​ព័ន្ធ​​នឹង​ចំណុច​នេះ គេ​ក៏​ពុំ​ទាន់​ឃើញ​មាន​ឯកសារ​ណា​អធិប្បាយ​​ដែរ ដ្បិត​ទំនៀម​ទម្លាប់​តែង​ខុស​គ្នា​បន្តិច​បន្តួច​ពុំ​លែង។ ប៉ុន្តែ​ទោះជាបែបណាក្តី ការ​ប្រើ​អំបោះ​ពណ៌​ក្រហម ​ឬពណ៌ស​ ដើម្បីចង​ដៃបាចផ្កា​ស្លា​ដល់​​កូន​ប្រុស​កូន​ស្រីនេះ គឺជា​​និមិត្តរូប​ពរជ័យ​ស្រី​សួស្ដី​ ជ័យមង្គល​ ចំពោះ​អ្នក​ទាំង​ពីរ ឱ្យ​ចាប់​ដៃ​​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​​ក្នុង​ភាព​ត្រជាក់​ត្រជុំ សុខដម​រម​នា ថែរក្សា​គ្នា​រហូត​ចាស់ព្រឹទ្ធ​ចាស់​ព្រេង​ដរាប​អវសាន​ជីវិត​រៀង​ខ្លួន ដូច​ពាក្យ​លោក​អាចារ្យ​ឱ្យ​ពរថា “សូម​ឱ្យ​រស់​នៅ​ថែរក្សា​គ្នាដល់​ចាស់​ព្រឹទ្ធ​ចាស់​ព្រេងខ្មោច​វង្វេង​រក​មិន​​ឃើញ ខាំចេករបូត ខាំពោតរបេះ ខ្មោច​ទាល់​តម្រិះ​ធ្វើ​មិន​ត្រូវ អណ្តែង​ដុះកុយ រុយដុះស្តែង…” ជាដើម។​ ក្នុង​ពេលនោះ មេបាទាំង​សង​ខាង​ក៏​​បាន​​ចាប់​ដៃកូន​ស្រីកូនប្រុស​ដាក់​ផ្គុំលើគ្នាឱ្យ​ពរ​​ជ័យ​បញ្ជាក់​ឱ្យ​ឃើញ​ពិត​ប្រាកដមែន។ ម្ល៉ោះហើយ ទើប​យើង​តែឮ​ពាក្យ​និយាយ​តៗ​គ្នាថា “ម៉ែឪចាប់ដៃផ្សំផ្គុំ” នោះឯង៕

អត្ថបទដើម៖ កញ្ញា ហៀន សុវណ្ណមរកត

- Advertisement -spot_img

អត្ថបទជាប់ទាក់ទង

អត្ថបទផ្សេងទៀត

- Advertisement -spot_img

បណ្ដាញសង្គម

18,489FansLike
191,100FollowersFollow
19,000SubscribersSubscribe
- Advertisement -spot_img
error: Content is protected !!